No właśnie: coś zupełnie innego. Darowali sobie skupianie się na złych stronach subkultury punków, bo to ograna sprawa. Wyciągnęli parę pozytywnych wątków społeczno-politycznych związanych z punkiem, o których mówiło i pisało się mało.

Dla zupełnie nie zainteresowanych muzyką punk warto ten film obejrzeć dla dwojga młodocianych aktorów: głównej postaci filmu i jego młodszej siostry. Grają prosto ale naturalnie.

Całość jest prosta, jak muzyka punk, ale nie przesmalcowana jak wiele innych filmów familijnych.

I Jonathan Rhys Meyers, który pozytywnie mnie zaskoczyl ! Podobał mi się ! A raczej mu się to nie zdarza ...