Z punktu widzenia technicznego film jest bardzo udany: choć nie bardzo temat mnie przyciągał, od pierwszych minut film swoją atmosferą wciąga i ogląda się z zapartych tchem.
Ogólnie film jest bardzo ambitny: podjęty temat jest bardzo trudny. Sądziłem, że nic dobrego nie może z tego powstać - byłoby to kino albo "pro" albo "contra".
Tak więc jestem pod wrażeniem i jestem mile zaskoczony, jak udało się reżyserowi nakręcić film bardzo głęboki na tak trudnych tematach.

Najbardziej mi się podoba w filmie to, że zjawiska są pokazane w swojej zawiłości, bez zajmowania określonego stanowiska lub osądu:
- atmosfera ośrodków pielgrzymkowych jest bardzo dobrze oddawana (zimne i ubogie pokoje dostosowane do przyjmowania dużej liczby pielgrzymów, nieumiejętna dekoracja)
- denerwująca uprzejmość szefowej wycieczki. Chyba każdy oglądający ją negatywnie ocenia, aż do momentu kiedy okazuje się, że jest ciężko chora, co stawia jej działania w zupełnie innym świetle
- posługa księdza, który z jednej strony stara się sprostać potrzebom pielgrzymów i stara się (jak może) uśmierzyć ich ból, z drugiej strony robi za dużo (zamiast odpowiedzieć "nie wiem" na pytania pielgrzymów). Jest fajnie pokazany w swoich dobrych intencjach, ale również w swoim uporze, aby racjonalnie wytłumaczyć tajemnicę, zamiast uznać swoją bezsilność
- postawa chorych, dla których taka pielgrzymka jest jedyną rozrywką ich smutnej rzeczywistości
- postawa dewotów, którzy mają nadzieję, że swoją gorliwością zasłużą sobie na cud
- niektóre uzdrowienia (te krótkotrwałe) są wynikiem autosugestii a nie cudu

Aż wreszcie centralny temat filmu, czyli: dlaczego jedni są uzdrowieni, a inni nie? Czym sobie zasłużyli? I po co?
Bardzo fajnie są pokazane mieszane uczucia pozostałych pielgrzymów.
Też odczułem, że uzdrowienie głównej bohaterki jest daremne: co z tego, że zacznie normalnie żyć i pracować? Czy ona będzie przez to szczęśliwa? Nie, ona będzie normalna, jak każdy z nas. W takim razie po co to uzdrowienie?
W moim odczuciu, centralny punkt filmu jest kiedy ksiądz zadaje pytanie: "Co to znaczy normalność?".

W każdym razie jest to film bardzo głęboki, który stawia wiele ważnych pytań, ukazuje zawiłość ich wielowymiarowości, a przede wszystkim nie podaje żadnych prostych odpowiedzi.