Film pozbawiony jest jednoznacznej anegdoty. Zarówno efekty dźwiękowe, jak i obrazy wspomagane wielojęzycznym napisem lunapark i zmieniające się jak w kalejdoskopie, kojarzą się w wyobraźni odbiorcy ze strzelnicą, w której cele przypominają kształtem plastycznym ludzką sylwetkę. Skoczne ludowe melodie zestawione z odgłosami strzałów wywołują kontrast, stają się środkiem ekspresji. Umiejętności strzelców doprowadzają do zlikwidowania przeciwników. Następuje koniec lunaparkowej zabawy, zacieranie śladów, wyrównywanie terenu.