Jafar Panahi w Teheranie kręci kolejny film, tym razem podróżuję z Dziewczynką, która nie odebrano ze szkoły. Dziewczynka ma gips na rączce i zabiera nas po Teheranie w niezwykła podróż, kino drogi widziane oczami małej dziewczynki.
Spotkani po drodze ludzie, pomagają, przeszkadzają, opowiadają o swoich problemach, próbują sobą zainteresować każdego kto posłucha, Kursują autobusy, taksówki, przyglądamy się społeczności irańskiej, obyczajowości, moralności. Dziewczynka dalej przemierza ulice, pyta ludzi o rodziców, przypomina sobie niektóre osoby, szczątki rozmów, wielu oferuje pomoc i pomaga przemieszczać się z punktu A do B....by na koniec zbuntowała się i odmówiła grania w filmie, takie paradoksy.
Ogląda się uroczo ten film ze względu na cudowną dziewczynkę i jej sposób postrzegania świata, ciekawość i odwagę.