II Wojna Światowa po dwóch stronach frontu. Trzech bohaterów i trzy różne postawy życiowe.
Ekranizacja powieści Irvina Shawa to (anty)wojenna epopeja, ociekająca hollywoodzkim patosem, dopuszczająca wszak pewien relatywizm w rysunku postaci. Wszystko za sprawą świetnego Brando, który wciela się tutaj w rolę "dobrego Niemca", idealisty w pełni oddanego służbie w imieniu ojczyzny. Ponoć persona oficera Wehrmachtu Diestla, została odpowiednio "wygładzona" na żądanie samego aktora. Tak czy siak, stworzył on tutaj jedną ze swoich najbardziej zapadających w pamięć kreacji. I choć film nie zdołał w pełni uchronić się przed skutkami upływu czasu (przykładem niech będzie przekomiczna scena ucieczki przez pustynię na motocyklu), to i tak znajdziemy w nim kilka naprawdę mocnych i poruszających scen. Miejscami zauważalna "łopatologia", miesza się z zaskakująco subtelnymi zabiegami. Ogromna w tym zasługa umiejętnej reżyserii Dmytryka, któremu udało się udźwignąć ciężar wielowątkowej opowieści, bez większego uszczerbku dla spójności całego dzieła. Wciąż się ogląda. Plus Montgomery Clift i Dean Martin, może nie tak efektowni jak Brando, wciąż jednak - pierwsza klasa.