miłość, małżeństwo, dziecko, zdrada, otrzeźwienie z kochanki, powrót do żony. I życie. Antoine to niebieski ptak, dorosły chłopiec, który przeżywa zachwyty, to tym, to owym. Typowy słomiany ogień. Jego śliczna żona jest zdecydowanie bardziej rozsądna i cierpliwa. Tylko dzięki temu, to co mogło się rozpaść, scaliło sie...

a kto twierdzi inaczej świeci jak zgasła świeczna na słonecznym dworze
mój ulubiony film Tuffauta zaraz po "Gładkiej skórze" - co wcale nie znaczy że najlepszy

to by było za duzo, ale nawet nieźle się to ogląda

Tymczasem zgrabnie się ogląda.

Ciekawe postacie historii – ni to dramat, ni to komedia, po prostu życie w swej najszarszej formie: zaloty, zaręczyny, romanse na boku. Niby nic specjalnego, a mimo wszystko intrygujące.

7/10

Nic się nie dzieje, akcji brak, spokój, brak napięcia, brak zagadek, brak efektów specjalnych- w sumie nic takiego. A film jaki piękny.