A opis tak mnie zachęcił... Pomyślałam, że to film specjalnie dla mnie. Że obejrzę dobry film psychologiczny. Że się wzruszę. Że zostanie w pamięci na długo. Niestety, oprócz naprawdę dobrego pomysłu i bardzo dobrej gry Magdaleny Żak, w filmie zabrakło mi przede wszystkim głębi psychologicznej bohaterów. Jakie motywy kierują matką Magdaleny? Niby tak ją kocha, że opiekuje się jej dzieckiem, że nie chce by uznano ją w papierach za osobę niepełnosprawną, a potem wyrzuca ją z domu? To tak jakby bezdomność własnego dziecka była niczym w porównaniu do orzeczenia o niepełnosprawności? Dlaczego Magdalena urodziła to dziecko? Bo chciała? Bo matka chciała? Bo lekarz nie chciał przeprowadzić aborcji? Dlaczego Julia zareagowała tak gwałtownie? Dlaczego Bartek postąpił tak jak postąpił? Tylko dlatego, że mógł? I dużo jeszcze tych "dlaczego"? Np. dlaczego pozwolili Magdalenie odjechać autobusem, skoro myśleli, że chce porwać dziecko? Czemu jej nie zatrzymali? Albo przesłanie. Jakie jest przesłanie tego filmu? Miał tylko wzruszyć? Nie wiem. Bo ja z kina wyszłam tylko rozczarowana...