Akcja filmu rozgrywa się w Teksasie w pierwszej połowie lat 50., kiedy to w Ameryce rodzi się nowy gatunek muzyki: rock and roll (chociaż na ścieżce dźwiękowej znalazły się także utwory z końca lat 80., znanych wykonawców, takich jak: Robbie Robertson, John Hiatt, Tommy Conwell). Traktowany przez dorosłych jako barbarzyński jazgot, rock and roll podbija serca młodzieży, która słucha go w działających potajemnie klubach i pirackich stacjach radiowych. Nowa muzyka nie dociera jednak zupełnie do takich miejsc, jak ośrodek wychowawczy dla trudnych chłopców prowadzony przez bezwzględnego dyrektora Eugene'a Benedicta. Ale pewnego dnia Benedict zatrudnia w swoim ośrodku instruktora muzyki Jacka Cabe'a, instrumentalistę o tajemniczej przeszłości i wielkiego fana rock and rolla, słuchającego po pracy w swoim mieszkaniu "rebelianckiej" muzyki. Swoją pasją Jack próbuje zarazić nowych podopiecznych z działającego w zakładzie zespołu muzycznego. Zaprasza ich na wspólne słuchanie płyt, pokazuje, jak grać rock and rolla. Chłopcy wykonywali dotychczas tradycyjny repertuar: pieśni patriotyczne, wojskowe marsze itp., co ich setnie nudziło, ale i tak było lepsze od ciężkiej pracy fizycznej. Nowe brzmienie, zaproponowane przez nauczyciela, od razu ich zachwyca. Odtąd marzą tylko o tym, by grać takie "dynamiczne" kompozycje. Ale gdy dowiaduje się o tym dyrektor Benedict, stanowczo nakazuje zarówno Jackowi, jak i wychowankom, aby zapomnieli o rock and rollu. Nie przemawiają do niego argumenty Cabe'a, że lepiej, by chłopcy grali to, co im się podoba, niż łobuzowali i wszczynali bunty. Benedict jest nieugięty. Szczególnie cierpi z tego powodu Jesse Tucker, sierota i utalentowany gitarzysta o wyjątkowo buntowniczej naturze. Wyczuwając w nim bratni