Ten film mnie rozwalił. Wielopoziomową fabułą, mozaikową konstrukcją, wybitnym aktorstwem, niesamowitą realizacją. Mówi się, że Anderson jest "Kubrickiem XXI wieku". I coś w tym jest, bo z każdym jego filmem, który oglądam coraz bardziej się przekonuję, że jest to reżyser genialny. "Magnolia" pod względem konstrukcji jest mistrzostwem świata. Od genialnego, pełnego absurdu wprowadzenia, po trzygodzinne poznawanie bohaterów, pokazanie wręcz banalnego przesłania w sposób daleko odbiegający od jakiegokolwiek banału, aż w zakończeniu po jeden z najoryginalniejszych patentów, jakie wykorzystano, którego po prostu nie da się przewidzieć (swoją drogą spore nawiązanie do Biblii). Tutaj wszystko jest dopięte na guzik, żaden patent nie wydaje się niepotrzebny, każda historia jest rewelacyjna. Scenariusz jest mistrzowski, gdyby nie to, że w tym samym roku wyszło "American Beauty" (zresztą rok '99 to chyba jeden z najlepszych roczników kinematografii) to Akademii bym wysłał gorącego fucka za niedocenienie tego filmu na rozdaniu Oscarów. Klimat bardzo podobny do tego z "21 gramów" Innaritu, udanie podbijany przez naprawdę dobre piosenki Aimee Mann. Cieszy to, że w przeciwieństwie do takiego "To właśnie miłość" Curtisa (chociaż tam tylko jedna historia była in minus), tutaj wszystkie epizody są równe, nie ma żadnego wybijającego się. Świetnie pokazują tragedię mieszkańców współczesnych metropolii, a także fakt, że człowiek nie ma kompletnie żadnej kontroli nad swoim życiem. Mimo natężenia bohaterów oraz aktorów, każda postać jest bardzo rozbudowana i pozwalała na popisy aktorskie. I reżyser zdecydowanie z tego skorzystał, jak zwykle trafnie dobierając obsadę i świetnie ją prowadząc. Szczególnie spore wrażenie zostawiają Julianne Moore, która faktycznie wyglądała na neurotyczkę, John C. Reily oraz niesamowity Tom Cruise (i jego kwestia "Szanuj fiuta i ujarzmij pizdę" :D ). Naprawdę szkoda, że marnuje się w tak kiepskich produkcjach ostatnio, to chyba obok Nicolasa Cage'a najbardziej rozleniwiony aktor. Również dał radę dzieciak grający rolę młodocianego geniusza. Mimo, że nie przepadam za przedszkolem/podstawówką w filmach to jednak tutaj zdecydowanie miło się go ogląda. Trochę szkoda, że Hoffman nie do końca pokazał swój wielki talent aktorski, był świetny, ale to w jego przypadku trochę za mało ;) Może to też wina roli, jaką miał zagrać. Mimo wszystko jednak wydaje mi się czasem, że środkowa część "Magnolii", podobnie jak w "Aż poleje się krew", mogłaby być krótsza o jakieś 15 minut, chociaż pewnie całą konstrukcję by szlag trafił ;) Naprawdę niesamowity film, nie mogę uwierzyć, że reżyser kręcąc to dzieło miał zaledwie 29 lat. Prawdopodobnie mamy przed sobą najlepszego obecnie reżysera Hollywood, który zapisze się złotymi literami w historii kina. Gdyby nie lekka nuda w pewnym momencie byłaby "dycha", tak 9/10 + do ulubionych