przyznam sie szczerze, ze gdy po raz pierwszy ogladalem "magnolie" - dostawalem szallu i nie potrafilem wysiedziec na miejscu ... malo tego wstalem i wylaczylem tv ... gdy sprobowalem po raz drugi i nastapil moment wspolnie spiewanej piosenki (...) don't give up (...) - rozkleilem sie - efekt byl taki, ze w caigu jednego tygodnia widzialem ten film 6 razy ... a ile do teraz, sam juz nie wiem ... za kazdym razem, placze razem z tom'em nad lozem jego umierajacego ojca, za kazdym razem przezywam ich samotnosc, za kazdym razem jestem zaskoczony widzac co moze spasc z nieba ... film tak urzekajacy, tak piekny, tak smutny i tak prawdziwy ... ech - polecam goraco .......ups zapomnialem - krotko o tresci - jeden dzien z zycia kilku pozornie sobie obcych ludzi, kazdy z nich jednak jest samotny,"przegrany", u kresy wytrzymalosci ... jak bardzo przewrotny jest los - o tym juz musicie przekonac sie sami