Mam wrażenie, że z tym filmem było jak z czytaniem książki z której wyrwano 70% stron.
Ale od początku - trochę przesadzony ten motyw z "jest krach na giełdzie, więc zabiję współpracowników i byłą żonę". Rozumiem, problemy z pracą mogą doprowadzić do depresji, czy prób samobójczych, ale żeby od razu mordować losowe osoby? Zwłaszcza, że gościu wyglądał raczej na desperata, niż na totalnego psychola - gdyby od razu chciał zabić dzieci zrobiłby to w domu.
Druga rzecz - jak do cholery ma się wątek tytułowej mamy, która zginęła skacząc z klifu do jej bytności w ścianie w jakiejś ruderze? I co do tego mają ćmy?
Samobójcze dusze mają to do siebie, że pojawiają się w miejscu swojej śmierci i przeżywają ją ponownie i ponownie i nie szukają nowych celów, bo i nie mają mózgu, ni ambicji, jeno emocje ulotne które towarzyszyły im przy przeżywaniu śmierci. Nie wspomnę już o duchach zbierających czereśnie, czy mordująch losowych psychiatrów (no właśnie, co z naszym ambitnym psychiatrą? Postanawia sam na własną rękę udać się do nawiedzonego domu, bo twierdzi, że znajduje się tam jakiś portal? Niby mądry człowiek, a jednak na tyle głupi, by pomyśleć, że nic się złego nie stanie jak pójdzie tam sam. Przecież ten duch-morderca-zbieracz-czereśni, na którego widok mało nie posrał się chwilę wcześniej w domu nic mu nie zrobi).
Trzecia rzecz - kto zdrowy psychicznie trzyma zwłoki dziecka w kartonie w jakimś magazynie? Pomijam już względy etyczne, ale wg prawa chyba każdemu należy się pochówek. Nie mówiąc już o tym co powiedział by na to sanepid.
Kolejna rzecz - facet trafia do szpitala ze śpiączką. Nagle ma jakąś wizję i się budzi. Potem całkiem przypadkiem porównuje zdjęcie z akt i mapą (które leżą sobie beztrosko tuż przy nim) z wizją ze snu, którą namalował i nie zastanawiając się jedzie do lasu (po co dzwonić najpierw do dziewczyny, by upewnić się, czy wszystko gra) uratować sytuację. Jak zwykle - sam. I to tuż po wyjściu ze szpitala. Jak dojeżdza na miejsce - jest dzień. Gdy szwęda się po lesie - jest już środek nocy. No cóż, każdy ma swoje hobby.
W tym samym momecie jego dziewczyna postanawia udać się do lasu ze zwłokami dziecka i BARDZO wygodnie - po drodze mało nie przejeżdza swojego chłopaka, który całkiem przypadkiem wybiegł na drogę.
Sama końcówka zaś jest wyborna - a co tam, pójdźmy na kompromis i podzielmy się dziećmi - ty weźmiesz jedno, ja jedno - w końcu te drugie nie było zbytnio do mnie przywiązane. A cel 'matki' kochającej tak dramatycznie i wzruszająco w tym filmie w końcu był taki, by te dziecko zabić. W takim razie kolejne pytanie - dlaczego nie zrobiła tego od razu? Bo chciała najpierw znaleźć truchło swojego dziecka? A co zrobiła jak je znalazła? Rozpiździła je w drobny mak. Dziękuję dobranoc.

A zwłoki ćmami się stały i mieszkały między nami.