Jestem mile zaskoczony tym filmem. Autorzy świetnie połączyli wątek traktujący o ostatnich
dniach władzy Żelaznej Damy wraz z kilkoma wydarzeniami z przeszłości. W efekcie powstał
szczegółowy, dopracowany stosunkowo obiektywny obraz, który jest świetnie przedstawia
historię,a i trzyma w napięciu, choć koniec świetnie jest nam znamy. Lindsay Duncan, choć
wizualnie mniej podobna do Thatcher niż Meryl Streep, gra wybitnie. Ten błysk w oku,
determinacja, zawziętość - słowem wszystko, z czego zasłynęła Thatcher, udaje się jej idealnie
pokazać na ekranie. Jest gwiazdą tego filmu. Widzimy Panią Premier pewną własnych racji,
która odważnie stawia czoło przeszkodom, ale mamy okazję też zobaczy jej chwile słabości,
kiedy to przy śniadaniu z mężem, Denisem, daje upust swoim emocjom. Każda scena jest
ciekawa, wciągająca. Porównując do tak ostatnio wypromowanej "Żelaznej Damy", ten film
zdecydowanie zwycięża.