Film stworzony na podstawie książki dla dzieci o tym samym tytule, a napisanej przez Roald Dahl. Nigdy jej nie czytałem i nigdy nie przeczytam. W każdym razie, Matylda to dziewczynka w wieku wczesnoszkolnym, której rodzice to szemrany sprzedawca samochodów i leniwa kretynka. W porównaniu do nich nasza bohaterka jest nad wyraz inteligentna i ciekawa świata czego rodzice nie są w stanie zauważyć i docenić. W szkole też nie jest jej łatwo bowiem dyrektorka wygląda i zachowuje się jak potomstwo Terminatora i niedźwiedzia grizli. Jedynym pocieszeniem Matyldy jest jedyna miła w stosunku do niej osoba: nauczycielka pani Jennifer.

Matyldę oglądałem pierwszy raz jak miałem może 9 lub 10 lat i jeszcze z tamtych czasów mile to wspominam i w sumie fajnie było sobie to odświeżyć po 20 latach. Jest to jeden z tych filmów dla dzieci, które są niemalże magiczne i nie strach go pokazać własnemu dziecku. Trudno mi w tej chwili wyrazić co myślę, ale niewiele jest takich produkcji. To jest coś kompletnie odwrotnego niż Kevin, Dennis czy Kochany urwis, w których ciągle dzieje się komuś krzywda. Poruszająca, czarnokomedyjna prawie-baśń. Taki film co mama sama poleca ;) a scena z ciastem czekoladowym - perełka.