------SPOILER------



Zgadzam się.

Spodziewałam się, że Matylda to ciepły i rodzinny film z tym niepowtarzalnym klimatem lat 90. Taki rodzaj filmu, który z przyjemnością oglądało się do niedzielnego obiadu. Boże tak bardzo się pomyliłam.

Jest to okropnie groteskowa produkcja, w której mamy dwa morały - dobre dziecko to martwe dziecko i dobra szkoła to ta bez uczniów. Jest straszna dyrektorka, która rzuca dziećmi, karze je trzymając w dziupli z gwoździami WTF kogo to bawi? Serio dzieci nie mają po tym koszmarów? Do tego mamy rodziców, którzy na koniec filmu lekką ręką "dla dobra dziecka" oddają je pod opiekę nauczycielki, sorry W ADOPCJĘ. Tu jest tak dużo złych sytuacji, że szkoda czasu na wymienianie.

Jak ktoś ma ochotę popatrzeć na mniej przerażające i autentycznie zabawne filmy z tego okresu to polecam wrócić do - Kevin sam w domu, Niesforna Zuzia, Beethoven, Nie wierzcie bliźniaczkom, Andre czy Klan urwisów.

z tą adopcją to nie do końca tak było. Ci rodzice uznali, że skoro Matylda chce btć z Jenny to oni nie mają wyjścia i muszą się zgodzić, więc pisanie że rodzice oddali ją lekką ręką w adopcję jest lekkim niedopowiedzeniem w lore

Eee no już bez jaj ;)