Na wstępie zaznaczę że strasznie nie lubię agresji i przemocy fizycznej. Nie lubię, ale doceniam osoby które trenują sztuki walki i są normalne. Natomiast jeżeli ktoś jedyny język jaki rozumie to pięści, to już jest bliski tego żebym nim gardził. Więc na starcie Jim, grany przez Williama Sadlera, który rzuca się do Davida z głupimi uwagami, i grozi mu pobiciem, już schodzi do parteru. Ten cwaniaczek następnie nie pomaga nikomu w potrzebie, i słusznie dostaje w zęby. Potem znowu nie potrafi zachować choć odrobiny spokoju (w aptece), aż dołącza do sekty obrzydliwej Carmody. Potem konsekwentnie odwagę prezentuje w bandzie wyciągając dwa noże przeciw kilku osobom.
Najwięcej odwagi mają David, który ma pod opieką syna, Ollie Weeks (być może alkoholik), starsi ludzie Irene i Dan, kobieta Amanda, i matka dwójki dzieci która wychodzi ze sklepu na samym początku.
Jakiś gruby rzeźnik szlachtuje człowieka będąc hardym w grupie, a potem jakaś baba krzyczy o morderstwie, gdy w końcu Carmody dostaje to na zasłużyła.
Wiem że sytuacja przedstawiona w filmie jest ekstremalna, ale widzę wokół siebie podobnych cwaniaczków, i to jest przerażające że takie charaktery są wśród nas, gotowi do wszystkiego dla swojego interesu. "Przeciętniaków" nie będę oceniał, oszaleli i/lub się bali. Ale to cwaniaczki i fanatycy głupoty ciągną masę ku dobremu lub złemu. Właśnie dlatego że przemoc mnie odstręcza, uważam że na agresję powinna być stosowana z całą stanowczością.
Taka moja refleksja. Amen.