Wprawdzie po usunięciu Talibów Afganki przestały być więźniami we własnych domach, jednak destabilizacja kraju po latach wojny sprawiła, że kobiety z ubogich warstw społeczeństwa nie mają dostępu do edukacji. Dla takich dzieci jak dwunastoletnia Mina oznacza to konieczność podjęcia pracy, aby wesprzeć rodzinę. W rezultacie bohaterka musi przemierzać ulice Kabulu i sprzedawać tanie bibeloty, aby kupić jedzenie dla chorego na Alzheimera dziadka i uzależnionego od heroiny ojca. Mimo to Mina pragnie żyć normalnie, więc uczęszcza potajemnie do szkoły. Ta decyzja uruchamia cały ciąg wydarzeń, który na zawsze zmieni jej życie.