Właśnie wyszłam z kina i dla wszystkich wieloletnich fanów Biedronki polecam oglądać w domu. Film jest długi, około 2 godzin, z czego 30 minut to piosenki. Mnóstwo piosenek. Poziom cringu który odstawia Marinette jest znacząco stonowany, zastąpiony głównie ogromną niepewnością i strachem przed byciem superbohaterką, (co jest super decyzją ze strony pisarzy) ale gwarantuje wewnętrzne modlitwy do jakiegokolwiek bóstwa o to żeby Marinette się w końcu na cokolwiek zdecydowała. Generalnie, w stosunku do serialu, jest lepiej.

Oprawa wizualna jest przepiękna. Animacja na najwyższym poziomie, piękne kolory, w końcu dobrze zaprojektowany Paryż z dopracowanymi tłami (można bez problemu rozpoznać lokalizacje większości scen). Ogromny skok jakości w stosunku do serialu. Świetnie zrobiona robota, naprawdę cieszy oczy, tylko szkoda że trzy razy lepiej byłoby oglądać ten film bez dźwięku, bo uszy już nie są takie zadowolone.

Nie będę komentować polskiego dubbingu, bo serię oglądam głównie w oryginale - i matko, niby wiem kto pisał ten scenariusz, ale jednak nie mogę przeżyć. Tłumaczenie było naprawdę bardzo słabe, to ile razy dało się słyszeć: mym, mej, przekręconej składni, przestarzałego słownictwa ciężko policzyć. Z jednej strony pojawiały się przebłyski mowy młodzieżowej, ale w większości widać że była wymuszona przez oryginał. Sama fabuła też była słaba, rushowana, przerywana przesadnie długimi piosenkami, pacing i punkty kulminacyjne wyglądały jakby film był w przyszłości przeznaczony do pociącia do streamingu. Tragedia do oglądania w kinie. Naliczyłam, uwaga, 5 praktycznie identycznych kadrów z tym jak Marinette podaje rękę Adrienowi w różnych kombinacjach ubraniowych. Kto planował ten film? Dlaczego?

W skrócie: kochasz Miraculous? Obejrzyj w domu, popiszczysz w poduszkę w zaciszu własnego cringefestu (polecam). Oglądasz z małym dzieckiem? Dwie godziny mogą być dla was dużym wyzwaniem, polecam iść na ten film rano. Idziesz w towarzystwie normalnych (czyt. niemiraculousowych) kompanów? Przygotuj się na to, że któryś z nich może chcieć wyjść w połowie, będzie rozmawiał, albo wyciągnie telefon.