To jest film zły, bardzo zły. Zaryzykuję stwierdzenie, że jest to najgorsza film animowany z jaką miałem styczność. I o ile wiele rzeczy można wybaczyć, to dwóch na pewno nie. Pomińmy animację, wyjątkowo słabą i niedbale zrobioną, pomińmy dubbing, gdzie prym nieudolności wiedzie Magda Gessler (kto w ogóle wpadł na pomysł, żeby ją angażować!), gdzie Piotr Fronczewski musiał być chyba pijany zgadzając się na udział w tym przedsięwzięciu. Dwie rzeczy są naprawdę straszne. Pierwsza to scenariusz, zupełny brak logiki, sensu, jakiegokolwiek ciągu przyczynowo-skutkowego. Co się dzieje, dlaczego się dzieje... Wie chyba tylko scenarzysta. Druga to dialogi. Dzieci nie zrozumieją, dorośli zapadną się pod ziemię z zażenopwania poziomem. Tym sucharom nie pomaga nawet otaczający je ocean. Ale te wyjątkowo drętwe żarciki to nic, drugi problem to fakt, że na zmieszczenie całej linii tekstu nie potrzeba więcej niż kartkę papieru. W całym filmie są może trzy, cztery wypiowiedzi dłuższe niż jedno proste, góra czterowyrazowe zdanie. Litości, więcej składnego tekstu jest w typowych, najgorszych filmach łubudu... W pewnym momencie łapałem się na szukaniu jakichkolwiek pozytywów w całym filmie, znalazłem dwa. 'Jestem komisarz Ryba', tylko dlatego, że przywołało skojarzenia z klasykiem i legendarną rolą Stuhra (nie nie, sama scena nie ma nic wspólnego, po prostu nazwisko Ryba) oraz napis Seefood, niechybnie oznaczający zakończenie filmu i mojej drogi przez mękę. Trzymajcie się od tego filmu z daleka, bardzo daleko, chrońcie przed nim dzieci, jest tyle dobrych animacji, nie trzeba męczyć się z tą kaszaną.