tytułem uzupełnienia, jakby ktoś się nie zorientował, powyższy tekst dotyczy skandalicznej recenzji Grzegorza Cieśli do DVD Polskie Debiuty 2008/2009:
http://www.filmweb.pl/f484132/Moja+nowa+droga,2008/recenzje?review.id=8246

Zgadzam się z powyższym z krytykiem _krytyki, i znalazłam jeszcze jeden skandaliczny błąd Cieśli, Pan Krzysztof Bizio też powinien się obrazić na Pana Cieślę, bo jego tytuł też został przez niedbałość piszącego zmieniony, z "Wszystkie MAŁE kłamstwa Anny" na "Wszystkie kłamstwa Anny". To potwierdza, że recenzja była pisana szybko i byle jak, a film oglądane na podglądzie - nieprofesjonlane podejście do swojej roboty Panie Cieśla!
To może potwierdzać, że filmowcom wytyka się każdy błędzik, a u takiego Cieśli toleruje się wysoko zaawansowaną grafomanię i full błędów merytorycznych. Na szczęście są też krytycy myślący w tym kraju, jak krytyk_krytyki;-)

recenzent prawdopodobnie wsadzi sobie w dupe Wasze opinie, wyglada na psychopatę

Widzę, że ani redakcja FilmWebu, ani sam Pan Cieśla nie zamierzają wyprowadzić rzeczywistych wniosków z marnego zbiorku recenzji sygnowanych tytułem "Nadziei brak". Poprawienie tytułów okazuje się wyłącznie zabiegiem kosmetycznym, bo już przy filmie Michała Wnuka "Co mówią lekarze" nie ma wprawdzie jako reżysera Agnieszki Glińskiej, ale widnieje pozostałość po tamtym knocie w postaci tego, że Michał Wnuk stał się teraz nagle reżyserką. W przypadku filmu Białowąs ciągle widnieje natomiast, że młody bohater pali trawkę, co NIE JEST PRAWDĄ! No ale tu już nie wystarczy zmienić nazwiska i udawać, że wszystko jest w porządku. Tu trzeba by było zmienić interpretację, a ta została przez Pana Cieślę skonstruowana odgórnie. Przy okazji, dzięki światłej weryfikacji FilmWebu, ciągle możemy sądzić, że Moja nowa droga to czołowy przedstawiciel kina afgańskiego.
Czy redakcja FilmWebu wyprowadzi wreszcie jakieś rzeczywiste wnioski, czy będzie ciągle zamiatać problem pod dywan?
To prawda, Panie Cieśla - "Nadziei brak", ale przede wszystkim w stosunku do polskich, młodych, niedouczonych krytyków.

Szanowny Panie Krytyk Krytyki!

Muszę Pana na wstępnie wyprowadzić z błędu, bo krytykiem nie jestem ani do tak zacnego miana nie pretenduję. Obejrzałem filmy jako 'młody twórca' zaprzyjaźniony z redakcją, jakobym, borykając się z oporem materii, miał najwięcej we względzie debiutów do powiedzenia.

Przede wszystkim dziękuję Panu za słowa, jak mniemam ze strony jak najbardziej zaangażowanej w młode polskie kino, w osobie kogoś z tych zacnych urzędów współfinansujących debiutantów. Cieszę się, że choćby przez moje potknięcia i błędy merytoryczne moja 'krytyka' została zauważona. Mam nadzieje, że w dyskusję włączą się również twórcy i co najważniejsze odbiorcy ostatniego zbioru filmów debiutanckich bo to chyba do nich głównie skierowane są te filmy.

Co do błędów merytorycznych przyznaję się pokornie do pomyłek i ignorancji, tak, jest to niedopuszczalne. Jestem dyletantem i w odbiorze dzieła filmowego interesują mnie przede wszystkim wrażenia, treść, przekaz, to czy film mnie uwodzi, a nie nazwiska bo one same w sobie filmu nie czynią. Stąd mam nadzieję, że nie obrazi się ten kto nie pretenduje wyłącznie do roli celebryty (na szczęście nie pomyliłem nazwiska Pani Odorowicz).

Co do filmów. Obejrzałem raz jeszcze film "Moja nowa droga" i przyznaję, palenia trawki nie ma! Ale pytam jednocześnie gdzie są te "kluczowe wątki" wymienione przez pana? Czy krytyka konsumpcjonizmu przejawia się w pracy w kasynie i beztroskim przyjęciu od rodziców 6 tysięcy złotych? Obrona Białorusi? To chyba w tym momencie kiedy kasiaści już bohaterowie omijają szerokim łukiem urnę z pieniędzmi na pomoc? Z kluczowych merytorycznie rzeczy dostrzegam jedynie autotematyzm, czyli roztrwonienie kasy, która niby szła na debiutancki film. Nie swoje - nie szkoda. Bardzo proszę pogłębić mi przekaz tego filmu bo to na pewno będzie bardzo zabawne.

Trudno mi się odnieść do zarzutu o zdradzenie puenty filmu "Kobieta poszukiwana", do prawdy nie wiem jak zdradzić coś czego nie ma - film kończy się w pół zdania. Wbrew pozorom zastanawiam się co się stało tu jak i w przypadku innych filmów.

Czy budżet był zbyt skąpy, czy czas na powstanie filmu i poznanie bohaterów niedostatecznie długi, zawiniły płonne nadzieje reżysera, a może rada programowa nie potrafiła podpowiedzieć, że warto byłoby przyjrzeć się wszystkiemu szerzej i głębiej? Pytam sam siebie dlaczego szanowna rada ma w nosie rozwój projektów i jak najlepsze ich dopracowanie mimo, że w statucie stowarzyszenia zostało zapisane: "Studio ma decydujący wpływ na kształt artystyczny projektu, a w szczególności scenariusz i budżet niezbędny do jego realizacji"? Zaznaczam to na końcu moich 'recenzji' odsuwając winę od debiutantów, których filmy w przeważającej większości dobre nie są. Nie mam o to pretensji do nich, bo wiem z własnego doświadczenia jak trudno zrobić dobry film, jakiego to zaangażowania, współpracy i zrozumienia wielu ludzi wymaga. Ale jeśli się za coś bierze pieniądze to trzeba trzeba się z tego rozliczyć. Debiutanci o których pisze Pan "Ci ludzie którzy dopiero wchodzą w swój zawód" powinni mieć tego świadomość, bo ich koledzy, murarze, stolarze a nawet cieśle na pewno tę świadomość mają. Czy przychodząc do pana układać klepkę mogę się tłumaczyć ze spieprzyłem bo to pierwszy raz? Jeśli tak, to zamiast być krzywdzeni przez SFP, niech poprzestaną na produkcjach niezależnych, bo większość z filmów nosi takie cechy. Irytuje mnie szastanie budżetami na kiepskie pomysły, pomysły dobre lecz niedopracowane, na pomysły przeciętne, bez odwagi, jakiejkolwiek konkurencyjności, kroku na przód, świeżości, jakby przyciśnięte jakimś skostniałym systemem. Irytuje mnie ignorowanie widza, który płaci za powstawanie gniotów mimo, że stoi za tym sztab doświadczonych ludzi ze statutem na czele, tak jak Pana irytuje moje pisanie za które przecież Pan nie płaci.

Zgadzam się ze słowami pana Bromskiego w dyskusji koszalińskiej "Co się stało z naszą kinematografią?": "Polscy filmowcy są przyzwyczajeni do samorządności: czy to przez dawne zespoły filmowe, czy teraz dzięki PISF. Chciałbym, żeby młodzi sami pracowali na swoje sukcesy, żeby nie oczekiwali zawsze pomocy starszych kolegów. Oczywiście opieka artystyczna jest niezwykle ważna - chodzi raczej o samodzielne szukanie producenta i pieniędzy na film". Dziwi mnie tylko, że pozostaje to w absolutnej sprzeczności z tym co pan Bromski robi rozdzielając budżety. Absurd? Na szczęście pani Barbara Holender zauważa "brak zespołów filmowych" i "brak pracy nad scenariuszem", a czy nie o te aspekty powstawania filmu w tej całej zabawie SFP miało chodzić? Znamiennym jest zdanie niejakiego Grzegorza Packa: "Producenci powinni inwestować w scenariusze. Nie tylko pieniądze, ale też czas i uwagę." Żeby nie było wątpliwości, uważam pomysł finansowania debiutów za bardzo dobry ale niech to zacznie normalnie działać, niech pieniądze dostają Ci którzy naprawdę mają coś do powiedzenia, niech wsparcie ze strony doświadczonych filmowców będzie widoczne w pracach debiutantów, bo póki co dobrze nie jest.

I tak kończąc, jeśli Pan uważasz, że wszystko jest w debiutach w najlepszym porządku to ja nie zamierzam wyprowadzać pana z tego błogostanu, wdawać się w te nasze polskie dyskusje i kłótnie, za młody na to jestem i nie chce mi się specjalnie o to walczyć. Wierzę, mam nadzieję, że pan mimo wszystko również, ze prawdziwa cnota krytyk się nie boi i to moje pisanie nikomu krzywdy zrobić nie może. Ciekawi mnie tylko starcie cnoty z krytyką krytyk:)

Pozdrawiam,
Grzegorz Cieśla

Basia, daruj sobie...

Pierwsze zdania postu P B.B. są ewidentną kalką jej wywiadu z Michałem Walkiewiczem. W mojej interpretacji, wchodzenie w polemikę z widzem jest zbędne i pewien sposób upokarzające. Także powielając: Basia, daruj sobie!