Widz zanurza się... nie, nie tak!
Widz zostaje zanurzony, w świat cywilizacyjnie, przekreślony. Ogląda go za pomocą zdjęć, rzeczywiście wybornych, sugerujących panteistyczną aurę dominującą nad tą historią (kino australijskie w latach 70-tych ubiegłego wieku, zmonopolizowało, tę warsztatową umiejętność). Narracja jest rozproszona, nie ułatwia podążania za wydarzeniami, dialog przypomina stenogram.
W ekspozycji filmu, nadzwyczaj celnej, dzieci-partyzanci/ partyzanci-dzieci, grają w piłkę nożną z przewiązanymi oczami, tak by nie widzieć partnerów, pozostając ze zmysłem słuchu. Piłka nożna to gra zespołowa. Wszystko co widz zobaczy i poczuje później jest tej zespołowości zaprzeczeniem. Presja rówieśnicza w odsłonie złowieszczej.
Skojarzenia opisowe :"Władca much", "Aguirre, gniew boży", "Czas Apokalipsy" sens mają(!).
Osobno, wspomnę o muzyce Miki Levi. Bo ta sprawia, że jesteśmy "dokładnie tam" czasem docierając do skraju otchłani, za którą łatwo porzucić gatunkową przynależność (że się jest homo sapiens). Dlatego, jeśli tylko można, to namawiam do seansu w kinie. 8/10

Mysle, ze poleciales i to grubo. Zgodze sie, ze jest klimat i bardzo dobrze nakrecony - soczyste kolory, dziwne ujecia. Czulem sie faktycznie jak w dzungli, razem z nimi. Dosc ciekawie, kontrastem, ukazane sa dwie postawy bohaterow - z jednej strony sa dziecmi (zabawy, pierwszy seks, niepowodzenia, klastwa), z drugiej staraja sie by doroslymi (podejmowanie decyzji, dyscyplina, stanowczosc). Fajnie przeplataja sie momoenty gdy wychodza jedne lub drugie cechy. Ciagle kontrast pcha do przodu film. Jednak gdzies pod koniec wszystko sie jakby rozjezdza i brakowalo mi kropki nad i. Trafne porownanie do "Czasu Apokalipsy", niektore sceny z dzungli sa jakby z tamtego filmu.

Ogladajac "Monos" mialem wrazenie, jakby malymi krokami schodzil coraz nizej w glab siebie. Tak tez dzialo sie z bohaterami, gdy z czasem wychodzily ich prawdziwe uczucia i spadaly maski. Kojarzy mi sie to z "Jadrem ciemnosci" Conrada.

SPOJLER !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Lady - chciala tylko seksu i byc przy samcu alfa, dla odreagowania przespala sie nawet a cipeuszem Rambo
Bigfoot - wladza i postawa alfa, bezkompromisowy, bez litosci po trupach a do celu.
Rambo - tak naprawde chcial normalnego spokojnego zycia w domu u rodziny, slaby i uczuciowy
Wolf - alfa o slabym charakterze ktory zawiodl przy pierwszej probie (nie wiemy chyba kto go wybral na dowodce albo cos przegapilem)

SPOJER !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Gdyby nie koncowe 20-30 minut to dalbym 7-8/10 tak to z 6 obstawiam.

Koncowka mocno rozczarowujaca,w ogole film srednio udany,bez polotu zrobiony,tylko zdjecia i muzyka troche ratuja.

W pełni się zgadzam - zdjęcia i piękne widoczki nie zrobią dobrego kina.

chyba nigdy nie widzieliście innych filmów - rodzice Wam zakazywali jedzenia słodyczy i oglądania TV

XD tak było, nie zmyślam

Ty chyba nie słyszałeś jakiejkolwiek innej ścieżki dźwiękowej.

dlaczego miałABYM nie słyszeć? to, że tobie się mniej podobało, nie znaczy, że miałabym nie słyszeć jakiekolwiek ścieżki XD jeśli już na coś odpisujesz używaj jakichkolwiek merytorycznych argumentów

To był właśnie merytoryczny argument, że nie słyszałeś jakiejkolwiek innej, dobrej ścieżki skoro uważasz tę za świetną. Ścieżka w powyższym filmie jest co najwyżej średnia, monotonna i nie zapadająca w pamięć. Ba...nawet w trakcie seansu nie zwraca uwagi...XD

No spoko, ja sądzę inaczej :) papa

to tam była jakaś ścieżka dźwiękowa?

dobra ścieżka dźwiękowa to fakt. film choć niezły to drugi raz bym do niego nie wrócił