Saori po śmierci męża samotnie wychowuje nastoletniego syna Minato. Zauważa u niego niepokojące zachowanie i odkrywa, że jest gnębiony przez swojego nauczyciela. Żąda w szkole odsunięcia pana Hori od pracy z dziećmi. Koreeda zaskakuje, podsuwa różne tropy, opowiadając nam historię z trzech perspektyw - matki, nauczyciela i samego Minato. Reżyser opowiada o skomplikowanych emocjach - jakże różnych u każdego z bohaterów - w sposób czysty i subtelny. Dużym atutem filmu jest ścieżka dźwiękowa, jedna z ostatnich kompozycji niezrównanego Ryuichiego Sakamoto.

Minato (Souya Kurokawa) zaczyna się dziwnie zachowywać. Gdy zauważa to jego matka, Saori (Sakura Andō), kobieta postanawia przyjrzeć się bliżej sytuacji dziecka. Wkrótce odkrywa, że jej syn ma problemy ze swoim wychowawcą klasowym, Horim (Eita).

Owdowiała Saori (Sakura Ando) samotnie wychowuje nastoletniego Minato (Soya Kurokawa). Chłopak stopniowo zaczyna przejawiać niepokojące zachowania, które z czasem nasilają się. Wyskakuje z pędzącego auta, obcina włosy, wraca z ranami ze szkoły czy znika na noc. Matka podejrzewa, że to skutek znęcania się, za które wini jego nauczyciela Horiego (Eita Nagayama), więc żąda wyjaśnień oraz przeprosin ze strony szkoły. Rozmawiając sam na sam z Horim, dowiaduje się, że syn tak naprawdę nęka innego ucznia Yoriego (Hinata Hiiragi). Kiedy postanawia poznać prawdę i przybywa do domu rzekomej ofiary, ten swoim zachowaniem zaprzecza jakoby Minato był winny...