Nakręć 10 historii życia (koniecznie wzruszających i z dużą dawką romantyzmu) i wymieszaj wszystko losowo aby widz myślał, że ogląda coś co zostało starannie wykreowane przez wybitnych artystów.

Dodaj szczyptę naukowości oraz morał na końcu aby widz myślał, że nie zmarnował czasu na oglądanie. Tak naprawdę widz zaspokoi się samymi historyjkami z życia miłosnego, ale dzięki "zaskakującemu" przesłaniu na końcu wszyscy pomyślą że film jest prawdziwym arcydziełem.

Życie jest sztuką wyboru. Hah. Tylko, że wybór nie istnieje. Cały wszechświat, w tym wy i ja, wszystko funkcjonuje zgodnie z zasadami fizyki. Prawdziwa losowość nie istnieje (z wyjątkiem fizyki kwantowej), wszystko jest efektem niezliczonej ilości oddziałujących czynników. Nawet nasze decyzje w rzeczywistości to tylko efekt działania mózgu i analizy napływających bodźców. Wszystko pędzi w jednym kierunku. Cały wszechświat jest jak "symulacja" gdzie wystarczy tylko ustalić warunki początkowe a cała reszta sama będzie się kształtować zgodnie z obowiązującymi prawami.

To, że weszliście w ten temat to tylko efekt ciekawości waszego mózgu. Nie mieliście wpływu na to.

To, że właśnie część z was czytając to czuje zdenerwowanie, agresję i nie zgadza się z moim postem to również naturalna reakcja obronna mózgu która odrzuca informacje stojące w sprzeczności z waszym stanem rozumowania - czyli "usuwanie zagrożenia". Łatwiej jest żyć zgodnie z tym co się rozumie niż próbować zrozumieć coś nieznanego.