Być może Mr. Nobody jest to film o Bogach, którzy realizują się aby wreszcie zdać sobie sprawę, że świat nie jest "constans".
Świat nie jest stały, a Anna i Nemo to tylko dodatek do przemyśleń reżysera.
Jest tam fragment w którym stwierdzają, że czas jest wymiarem przestrzennym.

U Platona czas też jest wymiarem, czterowymiarowej przestrzeni hiperfigur towarzyszy starzec który jest przeredagowanym konceptem anamnezy Platona. Przypominania sobie zdarzeń przyszłych.

Ruch jest w metafizyce filmu pozorny, jest on tylko poruszaniem się w dynamicznej figurze o trzech wymiarach, a ścislej o czterech wymiarach z jednym wymiarem nieruchomym i przestrzennym = czasem.
Dla Platona istniała geometria.

Koncept trójcy świętej był prosty, istnieje prawda, piękno i dobro. Jednak istnieje gdy nie przekroczymy granicy immanentnej ani granicy transcendentnej, ponieważ prawda jest transcendenta.
Nie jest nieosiągalna, jednak w momencie poznania boskiego stajemy się sami demiurgami, którzy głoszą własne fantazje jak bohater Nemo.
Kreujemy przeszłość sięgając poza prawdę, to jest nie negujemy istnienia prawdy. Ona jest, jednak jest zmienna w czasie, bo ten jest przestrzenią wypełnioną jako wymiar.

Bóg ustala co jest, a co nie jest prawdą a sam dlatego u Goethego jest "poza dobrem i złem". Taki jawi się też w Dziejach Apostolskich a też w Ewangelii, gdyż spotykając się na Górze z Bogiem, a Góry są miejscem spotkania z Bogiem w Biblii przede wszystkim... ustalamy z Bogiem rzeczywistość.
Negocjujemy z Bogiem dopiero myśląc, w sposób transcendnenty gdy wykraczamy w naszej ograniczoności o tym o czym Platon mówił: to niemożliwe.

Co nigdy nie jest a co zawsze staje się? Psychika, strumień świadomości.

Jednak wyjście z Jaskini Platona jest dosyć proste, jest to szukanie wzorców i reguł w świecie gdzie byśmy tych pierwotnie nie szukali. Patrzyli, a nie widzieli. Nie widzieli zasady przyczynowości o której Platon nas napomina w Jaskini Platona.
W oglądzie intelektualnym, oglądzie duszy istnieje możliwość przejrzenia formy geometrycznej rzeczy, jej właściwości oraz jej struktury, podjęcia wniosków co do jej przyczyn i możliwych następstw istnienia tej rzeczy. Jednak nie w sposób inny niż poprzez koncentrację na wszystkich rzeczach które mnie otaczają.
Platon więc ma na myśli gr. Nous.
Jednak coś więcej, gdyż o tym pisał w "Fajdrosie". Jest kontraktyczny zatem z naszym bohaterem, który sam staje się kreacją natomiast Platon badał rzeczy pod kątem ich atrybutów wyciągając wnioski co do "physis" tych rzeczy a tutaj nasz bohater odrzuca w sposób romantyczny te "physis", czekając na przełom.
Czekając na nadanie sensu rzeczą, które nie wydają się być poznawalne rozumowo gdyż są bowiem i r r a c j o n a l n e.

A dla Platona świat jest mierzalny w każdym calu, ponieważ jest mierzalny z pomocą prawdy, piękna i dobra. Nadto świat da się doświadczyć a więc czyni to Platon z pomocą oglądu intelektualnego, zanurzony w doświadczeniu przedmiotu.
Jednak nic więcej nie mówi, a jedynie o doświadczaniu świata. Nie o jego kreacji, nie jest to ujęcie całościowe.

Dla Platona istnieje Gwiazda Polarna a ta jest niezmienna (choć My wiemy, że jest zmienna a nocne niebo nie może być odzwierciedleniem ideii).
Dla Platona istnieje stałość jeśli poczyniamy sobie z tym co nie jest immanentne a co nie jest transcendentne.
I tako pisał w Apologii o tym ustami Sokratesa, że Sokrates Platona nie rościł sobie praw do poznania ponad logikę dwuwartościową: jeśli nie wiem, to nawet nie wydaje mi się, że wiem i nie myślę że wiem.
"Wiem o danej rzeczy".
Przeciwstawiał to polityką, którzy zbudzali u tłumu przekonania, że należy im się chwała za to, że oni wiedzą "to wszystko" a po prawdzie im się wydaje tylko że wiedzą i też takie robią wrażenie.

Polityka opisuje też Mickiewicz, gdy napomina "plujmy na to" po swoich doświadczeniach z więzieniem.

Reżyser więc powinień dać jasny sygnał: Obudź się, byłeś okłamywany.
Być może musisz sam zasmakować prawdy, wtedy będziesz gotów do wydawania sądów o świecie.
Zobaczysz, że w momencie gdy osiągniesz pewien stan zespolenia z otaczającym światem i rześkość tego doznania to wszystko wyda Ci się testem.
Dopiero będziesz musiał odnaleźć sposób jak żyć, jak budować mowę aby była nierozerwalna i co robić aby rzeczy te były nieusuwalne w oparciu o to, że prawa które miały być w tym świecie są zmienne co do jednego. Nie masz pewności co do świata w żadnym stopniu jako osoba inicjująca poznanie nawet jeśli to nastąpi dopiero w wieku starszym.
Platon wtedy powie: światem nie rządzi wybór lecz walka, niech ta walka w połowie i początku Twego życia niech będzie sprawiedliwa.
Światem nie rządzi wybór, lecz walka niech ta walka będzie chociaż w połowie Twego życia sprawiedliwa.

Niestety, świat się skończy gdy okres "handicapu" również się skończy.
Nie jest on stały, nic nie jest, dąży on w jakimś kierunku.