W filmie nie ma przypadkowych scen opiszę jednak tylko ich część aby rzucić trochę światła.
Scena z gołębiem uwięzionym w pudełku. Chce coś osiągnąć ale nie jest w stanie. Miota się
bez sensu dopóki nie znajdzie innego pudełeczka i dzięki niemu dosięgnie coś tam – do
sceny wrócę później.

Jak większość istot gołębie łatwo przystosowują się do nowych warunków … co 20 sekund
gołąb zastanawia się czym sobie na to zasłużył (ten teks też powtórzy główny bohater na
początku-mając świadomość/podświadomość że jest w pułapce… własnego umysłu).
Niestety nasz bohater jest uwięziony w ciele człowieka, nic nie widzi, nic nie czuje, nie słyszy
jest w śpiączce po niedotlenieniu mózgu – podtopił się na basenie gdy skakał jako 9 latek do
wody po zakochaniu się w Annie. Why? W filmie jest pełno scen z wodą i tonięciem głównego
bohatera. Sceny z basenem i śmierć są wręcz dosłowne. Nie umie pływać i basen jest jego
koszmarem bo tam nastąpił wypadek . Kocha też basen (mówi to we śnie mamie) bo tam się
zakochał w Annie. Zwróć uwagę że jako 9 latek i do wypadku z basenem jest jedna droga. To
jest historia prawdziwa. Wszystko inne jest snem.. który może przybrać różny kształt.
Wszystko co wydarzyło się po wypadku może przybrać inny kształt. Czym jest starszy tym sny
dziwniejsze bo chłopiec nie wie jak to jest być dorosłym i jak może wyglądać świat. Więc
sobie śni (teoria różnych światów które się przenikają/sny które się przenikają), raz idzie do
przodu, raz do tyłu (nawiązanie do czasu który tu nie ma znaczenia, i wielkiego wybuchu
rozrastania się wszechświata a później jego kurczenia). Umysł chłopca jest kreatorem
wydarzeń (snów i marzeń). Zresztą na początku Mr. Nobody Stary mówi że niektórzy
nazywają go Craftsman - rzemieślnik/twórca. Na koniec Stary wyjaśni że wszystkie postacie
są jego życiem (jego życie to sen więc jeśli o czymś śni no to to coś przeżywa) i żadna z
postaci nie jest realna - ani on ani redaktor ani nikt są stworzone w ciele 9 letniego chłopca
który staną przed wielkim i trudnym wyborem.

Powrót do 1 sceny (z gołębiem). Film jest o próbie wybudzenia się ze snu i wyborze jaki musi
podjąć (jaki to za chwilę ale nie między mamą i tatą to przykrywka). Aby się obudzić musi
stworzyć nowy sen (pudełko w pudełku) w śnie który mu w tym pomoże. M N Stary już na
początku pluje i krzyczy Chcę się obudzić chcę się obudzić! Te słowa jeszcze się powtórzą w
filmie. Ok. to jak się wybudzić? Trzeba cofnąć się do wszystkich snów i zabić ich bohatera…
pojawi się tu jeden problem – Anna (miłość). Aha zwróć uwagę że marzy tylko o 3 kobietach
– to dlatego że jako 9 latek zapamiętał 3 na ławeczce i teraz o nich śni. Śni przecież o tym (i
o tych) co pamięta. Prześledzi wszystkie sny i pozabija się. Ale jednego snu nie zabije… miał
wybór: wybudzić się i być nie wiadomo kim (Mr Nobody – czy starym czy młodym, czy w
średnim wieku, a może porażonym umysłowo – dziecko z zespołem downa, rozmowa z
lekarzem na temat atramentu to strach przed obudzeniem się jako niepełnosprawny
umysłowo) albo śnić dalej lecz już w nowym śnie samemu stworzonym a nie w koszmarach.
Zobacz że nie wybiera między mamą a tatą w poziomie wybiera w innej płaszczyźnie między
drogą która zagłębi go w sen z Anną a drogą wybudzenia się (czy dostrzegłeś napis i
tabliczkę z ręką Way out tabliczka jest w odwrotnym miejscu do biegnącego chłopca– ta
tabliczka pojawi się co najmniej 3 razy w filmie w różnych snach bo bohater chce się obudzić
tabliczka mu pomaga -a właściwie chciał bo później już nie chce).

Na koniec zabija staruszka i przenosi się do snu z Anną.

Jeśli ktoś ma wątpliwości czy to był sen to niech zaśpiewa ze piosenkę z filmu i zakończenia:
Mr. Sandman, bring me a dream
Make him the cutest that I've ever seen
Give him two lips like roses and clover
Then tell him that his lonesome nights are over ...