Przyznam, że nie widziałem w tym wiosłowaniu Anny niczego zabawnego, zwłaszcza gdy Julian kazał jej powtórzyć to 100 razy. Po pierwsze, była to podszyta szowinizmem psychopatyczna zagrywka, forma przemocy - podniecasz mnie, wytrącasz mnie z równowagi, jak ja cię za to nienawidzę. A nienawiść brała się z bezradności, Julian nie umiał uwieść dziewczyny z klasą, więc był to "fortel", żeby Anna wzięła kąpiel i cdn. To ostatnie może i jest śmieszne.

Śmieszność upokorzenia? Tak, ale ostrożnie z tym, bo ośmieszony może być nieobliczalny...

Tylko, że ja nigdy nie twierdziłem, że upokarzanie kobiet jest śmieszne. Śmieszny jest absurd tej sceny, jako przerysowanych konsekwencji zazdrości (nie nienawiści). W ogóle wymowa filmu niby poważna, gorzka, ale forma miejscami zabawna, prześmiewcza. I śmianie się tu nie znaczy nic złego. To tak jak ze śmianiem się z uciętej głowy w czarnej komedii - to przecież wcale nie znaczy, że bawi mnie ucinanie ludziom głów.

Zgoda. film rzeczywiście ma charakter groteski (niekoniecznie zabawna, ale na pewno przerysowana). Poza tym mój komentarz to twojej wypowiedzi dotyczy niuansu, poza tym jest zgodny z twoim nagłówkiem.

nie "to twojej" tylko "do twojej"

Moja "druga połowa" (kosarz666neg ocenia dokumenty i krótkie metraże) już mnie wyręczyła. Musimy przestać pisać w biegu, bo wychodzi z błędami i bełkotliwie. Sorry.

Scena jest zdecydowanie groteskowa, może budzić pewne rozbawienie, ale nie jest śmieszna. I co istotne nie jest tak sobie umieszczona w tym miejscu, ale zastępuje scenę pierwszego ich seksu, proszę zwrócić uwagę co ona mówi: "nigdy tego nie robiła", a po ćwiczeniach "boli mnie, mam otarcia i pęcherze". Scena jest ucięta tuż przed właściwą sceną seksu, groteskowe ćwiczenia zastępują ją.

Zupełnie inaczej wyobrażałem sobie ten film, wcześniej o nim tylko nieco czytając. Obawiałem się owej surrealistycznej mgiełki wspominanej przez znawców kina. A tu niespodzianka, film będący swoistą analizą zależności psychicznych wpisaną w tło społeczne, a którego obejrzenie sprawiło mi dużą satysfakcję. Oto zazdrość w roli głównej, napełniająca nas i motywująca do działania... Nie mamy nad nią władzy i staje się częścią naszej natury. Jest groźna...
Wspomina się w innym wątku o Hitchcocku jako o kimś doskonale nadającym się do filmowania takich scenariuszy, trudno się nie zgodzić, ale mnie pasuje tu również Claude Chabrol, choć nie wiem czy drugi wymieniony potrafiłby aż tak udanie wykorzystać scenerię tak intrygująco sfotografowaną przez Luisa Cuadrado stwarzając klimat, świetny zresztą, całości.
Good night, and good luck,esforty.
8/10

Surrealizm ma nie jedno imię, Claude Chabrol też czasami skręcał w te rejony, jeśli już go wspominamy. Tylko uwaga, wcześniej napisałem, że reżyser inspirował się Hitchcockiem, a nie, że scenariusz filmu nadawał by się dla niego.

Ogólnie reżyser bardzo zręcznie przechodzi od tego co realne do tego co już jest surrealistyczny odkształceniem.

A jednak nie mam problemu z wyobrażeniem sobie, że właśnie takie scenariusze p.Hitchcock realizowałby z dużo lepszym skutkiem niż bliski mu w czasie realizacji "Topaz". Ukłony, esforty.

Chodziło mi tylko o to, że tego nie powiedziałem, ale ty śmiało, nie krępuj się.