Słowak Martin kocha jazz – jego rytm, tempo, ulotne piękno. Niestety czasy, w których przyszło mu żyć (lata 70. XX wieku), nie pozwalają na rozwijanie muzycznej pasji – albo ktoś się poskarży, że za głośno, albo jakiś meloman-patriota doniesie na niego władzy, że propaguje "zachodni" styl życia.

W małym słowackim miasteczku w latach 70 XX wieku żyje Martin (Lubo Kostelný). Pracuje jako inżynier serwisu w oczyszczalni ścieków, a jego wielką pasją jest muzyka jazzowa. Ćwiczy grę na saksofonie, ale denerwuje to jego teściów. W pracy koledzy piszą na niego donosy, że zachwyca się ponoć najbardziej zachodnią muzyką. Gdy Martin zaczyna grać w wolnym czasie w miejscowej kapeli, odkrywa, że jego muzyczne zainteresowania podziela Anca (Dorota Nvotová). Dla tej dziewczyny gotowy jest poświęcić wszystko...

W małym miasteczku tuż przy granicy złowrogiego, kapitalistycznego państwa, niemal na końcu świata wydarza się słodko-gorzka historia poczciwca, który miał nadzieję, że muzyka wniesie radość do jego życia. Zamiast tego stała się ona jego przekleństwem. Opowieść o nim i jego przyjaciołach, rówieśnikach, ich pragnieniach i marzeniach o wolności, która była równie niedostępna jak towary na kartki, dzieje się w Czechosłowacji w latach 70-tych i 80-tych. Młody mężczyzna jest sfrustrowany i niezadowolony ze swojego życia. Czuje, że manipuluje nim rodzina jego żony i koledzy w pracy. Wszechobecna nuda przygnębia go, a jego męki egzystencjalne dodatkowo wzbierają się, gdy pewnego dnia słyszy jazz. Żelazna kurtyna sprawia, że jego marzenia o zostaniu muzykiem są  niemożliwe do spełnienia. Z każdym dniem nabiera jednak przekonania, że tylko jazz może wydobyć go z marazmu, w którym tkwi po uszy. Pewnego razu dostaje jednak szansę. Prośba jego żony, żeby publicznie pokazał swój muzyczny kunszt, okazuje się brzemienna w skutki. Dostrzega go człowiek, który wie jak puścić maszynę w ruch. Wie, jak pomóc naszemu bohaterowi wykorzystać jego potencjał.