Akurat w przypadku tego filmu Oscary jak najbardziej zasłużone - Eva Maria Saint zagrała świetnie, zwłaszcza jak na nowicjuszkę w świecie filmu, a Marlon Brando to po prostu mistrz! Nic dziwnego, że uważany jest za najlepszego aktora w historii - on był w stanie zagrać wszystko!

Mistyka Brando potrafi zwodzić na manowce. Eva Maria Saint - bardzo ładna. Jeszcze ładniejsza, gdy się rozpozna w niej Christinę Applegate. Sam film - średni.

Pleciesz głupoty. Oglądasz niemal 60 letni obraz i masz pretensje, że się zestarzał, wow co za odkrycie. Gdy zabieram się za takie filmy to po prostu przestawiam się na te lata. Siła Twojego argumentu równa się zero.

Niekoniecznie głupoty, jak dla mnie niektóre filmy starzeją się bardziej niż inne. 12 gniewnych ludzi to film który ani trochę się nie zestarzał i cały czas jest równie mocny, a filmy które kiedyś były perełkami bardziej wizualnymi niż fabularnymi (Gwiezdne Wrota), lub filmy które niegdyś były dla widza szokujące (Ostatnie tango w Paryżu) starzeją się dużo szybciej.

Ok, taka Odyseja kosmiczna Kubricka ciągle jest wielka. Arcydzieło gatunku i kina. Jednakże jest pewna różnica miedzy filmem, który obrzydliwie się zestarzał (Upadek Cesarstwa Rzymskiego), filmem który po prostu jest stary (Na nabrzeżach), a ponadczasowym klasykiem (patrz zdanie pierwsze). Większość produkcji robionych ponad pół wieku temu ogląda się ciężej dzisiejszemu widzowi. Ja to rozumiem. Ale z kolei nie ogarniam tego czym kieruje się widz włączając film z lat 50 i zakładający ten temat jak ten. Reasumując, film ten nie jest Odyseją, ale Upadkiem również nie.