NAD JEZIOREM TAHOE to bardzo ciekawa i intrygująca porpozycja dla kinomaniaków, którzy w filmei nie szukają tylko łatwych odpowiedzi i lekkiej rozrywki. TEn nagrodzony w Berlinie nagordą FIPRESCI film meksykańskiego reżysera Fernando Embicke to kino artystyczne pełną gębą.

NAD JEZIOREM TAHOE opowiada z pozoru nieważną i prostą historię 16 latka, który pewnego dnia wyjeżdża samochodem na ulice... i (chyba) ucieka. Nie ucieka on jednak daleko, gdyż szybko rozbija się na pobliskim słupie. Tak oto zaczyna się fabuła tej filmowej elegii, która rozgrywa się w specyficznym mikroświecie.

Szukający pomocy i snujący się chwilami bez większego ładu chłopak poznaje galerie dziwacznych, choć w pewnym sensie bardzo sympatycznych postaci. Napotkani przez niego ludzie (zdaje się) mają swoje zwyczaje, dziwactwa i codzienne rutyny, a na dodatek każda z napotkanych przez niego osób żyje w swoim własnym świecie.

Fernando Embicke dość późno zdradza nam co jest prawdziwym powodem filmowej tułaczki chłopaka. nie będę owego powodu zdradzał, bo to jeden z kluczy do odczytania i przeżycia we właściwy sposób tego filmu.

NAD JEZIOREM TAHOE to z pozoru nudne kino w stylu Jima Jarmusha w którym przeważają długie ujęcia i nic się nie dzieje. Jest jednak tylko nuda pozorna i szybko okazuje się, że obraz ten ma w sobie głębię i ciekawe intelektualne treści.

Interesującym zabiegiem jest zaciemnienie ekranu w kluiczowych dla tego dzieła momentach lub w chwilach gdy rozgrywa się "tzw. bardziej żywiołowa akcja".

TEn film z Meksyku to poetycka kontemplaja codzienności o film o sprawach ważnych, który w zaskakująco sprawny sposób unika emocjonalnego szantażu i przysłowiowej łatwizny.

NAD JEZIOREM TAHO to obraz opowiadający o "uroku" prozy życia codziennego, to film o możliwości kontemplacji tego co nienamacalne i z pozoru tak zwyczajne. Dzieło Embike opowiada też o nagle utraconym dzieciństwie i o dużym znaczeniu ludzi w życiu każdego z nas. To kino, które sprzyja kontemplacji i można je interpretować na bardzo wiele różnych sposobów.

Bardzo dobra jest tutaj zaskakująca puenta jaka wieńczy ten oryginalny film.


Ciekawa jest tuaj też obsada z młodym i naturalnym Diego Catano na czele.

NAD JEZIOREM TAHO to interesująca propozycja adresowana do koneserów.
Chociaż głównym bohaterem obrazu jest młody człowiek to nie jest to jednak film dla ludzi młodych o czym przekonałem się nasłuchując w warszawskiej Kinotece rekacji sygnalizujących znudzenie lub niezrozumienie istoty filmu przez szzkolną wycieczkę jaka na ten film przyszła.

Mnie jednak ten film się bardzo podobał i ze swej strony mogę go polecić.