Sequel nie mniej głośny co słynny pierwowzór. Wymownie powtarza wszystko co poprzednik, ale jest to powtórka podana na ładniejszym talerzu i dużo lepiej potprawiona. Wciągani jesteśmy tu w baśniowo mroczny klimat w którym nie brakuje grozy, obawy, napięcia, humoru i wzruszenia. Groza ma tu bardzo humanistyczną wymowę. Każdy z nas czasami nawet podświadomie ma w sobie lęk przed niezrozumieniem i odrzuceniem przez otoczenie. A ostatnie minuty filmu (w których jak na ironię monstrum płci pięknej okazuje się osobę od której ja osobiście nie mogę zwroku oderwać :D ) pokazują, że kiedy pragniemy dla siebie tej jednej, jedynej osoby boimy się chodźmy odrzucenia przez nią i nieakceptacji naszych zalotów.
Dlatego jeżeli ktoś nie obejrzał kontynuacji bo obawiał się jedynie popłuczyn po pierwszej części niech czym prędzej nadrobi zaległość bo ten film jest tego absolutnie wart. Ba, On nie jest wart obejrzenia, On jest OBOWIĄZKOWY DO OBEJRZENIA !
Ale co ja tu widzę. Taki głośny film i tylko dwie osoby się wypowiedziały ??? Ludzie nie załamujcie mnie !!! :D
Zgadzam się z powyższą opinią. Dodam, że jest to jeden z nielicznych przykładów, gdzie trudno oprzeć się wrażeniu, że sequel przewyższył pierwowzór (jeśli chodzi o poziom wykonania z całą pewnością). Moja rekomendacja: obejrzeć koniecznie, albowiem mamy tutaj bez wątpienia do czynienia z dziełem wybitnym, nieśmiertelnym klasykiem gatunku.