Film inspirowany twórczością H. P. Lovecrafta, aczkolwiek niebędący adaptacją żadnego z jego utworów. Film rozpoczyna scena, w której ceniony iluzjonista Chandu (Frank Finlay) prezentuje publiczności nowy program rozrywkowy, podczas którego jego żona ma nawiązać kontakt ze zmarłymi. Magik posługuje się zaklęciami ze starej książki z napisem "Cthulhu" na okładce (świat mitów Cthulhu odgrywa w powieściach Lovecrafta ważną rolę). Podczas pokazu pogrążona w transie kobieta zaczyna lewitować, po czym nagle staje w płomieniach i ginie.
Mija kilka lat. Chandu nadal daje publiczne pokazy, ograniczając się jednak do typowych iluzji i nie posługując tajemniczą książką. W czasie jednego z jego pokazów do centrum rozrywki, gdzie występuje, trafia czwórka młodych handlarzy narkotyków. Mają ze sobą walizkę kokainy. Ponieważ ich auto jest już znane policji, postanawiają ukraść inne. Jednak podczas próby kradzieży samochodu zostają zaskoczeni przez policjanta, który rani jednego z przestępców. Reszcie bandytów udaje się obezwładnić policjanta, muszą jednak szybko uciekać. Policja obstawia wyjścia z terenu centrum rozrywki i kontroluje wszystkie wyjeżdżające samochody. Przestępcy biorą więc Chandu i jego córkę jako zakładników i każą im wywieźć ich z zagrożonego terenu. Manewr udaje się, przywódca bandy uznaje jednak, że najbezpieczniej będzie przeczekać policyjną obławę w położonym na odludziu domu iluzjonisty. Ten ostrzega młodych ludzi, że jego dom nie będzie dla nich bezpieczny. Wkrótce po przybyciu okazuje się, że miał rację...