Już naprawdę nie pamiętam kiedy ostatnio oglądałam film z aktorstwem na tak niesłychanym poziomie... Nie należy spodziewać się po filmie wciągającej, galopującej, barwnej fabuły. To nie ten typ kina. Jest to studium psychologiczne pary bohaterów. Obserwujemy rozwój niezwykle trudnej relacji, toksycznego partnera.
Zachwycałam się grą trojga głównych aktorów, ale rola Almy to dla mnie mistrzostwo świata. Odegrany każdy niuans, każda jedna subtelność. I choć rozwinięcie i zakończenie filmu rozczarowuje, a nawet irytuje (nie tego oczekiwałam), to jest to kino, które kocham i podziwiam. Po obejrzeniu jedna myśl chodziła mi po głowie, a w zasadzie jedno słowo: DZIWACZNY. Tak bym określiła ten film, a mimo to jestem w stanie go docenić.
Dla mnie aktorzy nie muszą być piękni i uroczy (choć miło na takich popatrzeć), mają przede wszystkim przekazywac emocje, sprawić bym im uwierzyła. I to właśnie dostałam.