Ciekawa teoria z ta depresja. Dla mnie wniosek był raczej taki ze ludzie są okrutni nawet kosmici mogą okazać się lepsi :). Trochę za bardzo waleczna na dziewczynę z depresja za dużo motywacji zwłaszcza na początku przed tym wszystkim. Może w tym” nie uratuje cię nikt” jest przesłanie uratuj się sam.

Kiedy bawimy się w takie analizy zazwyczaj każdy zobaczy coś innego, no i fajnie o tym podyskutować ;).

Myślę, że osoba z depresją/traumą lub podobnym schorzeniem (nie będę się bawił w dokładne nazewnictwo, bo nie jestem lekarzem) na zewnątrz może wyglądać jakby się poddała, ale właśnie wtedy w jej głowie dzieje się najwięcej rzeczy, przechodzi najwięcej myśli, przeprowadza pełno analiz nad swoim życiem i przeszłością... Stąd listy do zmarłej przyjaciółki. Dziewczynę męczą wyrzuty sumienia, chciałaby porozmawiać, przeprosić ją, chociaż wiemy, że to niemożliwe.

Depresja jest tu wykluczona z powodu tego, że ta kobieta spała. Przy depresji występuje bezsenność, a już w ogóle, gdy jest depresja + samotność.

Przy depresji właśnie ciągle się śpi, niemal nie wstaje się z łóżka

Jest odwrotnie. A temat jest mi doskonale znany. Bezsenność to podstawowy objaw depresji. Ci co śpią, zwyczajnie robią to na lekach, jak Kwetaplex, Ketrel czy ogromne dawki Trittico. Często biorąc naraz różne rodzaje leków. "Niewstawanie z łóżka" to niemoc do wykonywania codziennych czynności, wtedy się po prostu leży, a nie śpi. https://goodsleeper.pl/bezsennosc-a-depresja/

Jeśli na kogokolwiek wyżej wymienione leki w pełni działają, to ogromny szacunek.

Nie zgodzę się, ciągle spanie jest również objawem.

Dokładnie, Hipersomnia też może być objawem depresji. Czasem objawy są bardzo nieoczywiste np. somatyczne i nie łąćzymy ich świadomie z depresją. Przy depresji moga występować zaburzenia snu, ale niekoniecznie to zawsze musi być bezsenność.

a kosmici mają inne palce i inaczej mówią :)

Każdy w inny sposób reaguje na depresję. Jeśli ktoś jest bardzo senny to już oznacza, że nie może mieć depresji? Zwłaszcza po lekach np? Dziwne rozumowanie. Moim zdaniem film jest metaforą walki z depresja jak nic .

Depresja nie musi iść w parze z bezsennością.

"Depresja jest tu wykluczona z powodu tego, że ta kobieta spała."

"Przy depresji właśnie ciągle się śpi, niemal nie wstaje się z łóżka"

Czy wy sobie zdajecie sprawę z tego, że powtarzacie jedne z najgorszych stereotypów na temat depresji? Sama depresja ma kilka stopni, a typów depresji jest wiele, z czego każdy może mieć podobne do siebie oraz zupełnie inne cechy. Oznacza to tylko tyle, że osoba x chorująca na depresję cierpi także na bezsenność, osoba y wręcz przeciwnie, przesypia całą noc oraz pół dnia, z kolei osoba z ma zupełnie normalny harmonogram snu. Wszystko przez to, że każda z tych osób może chorować na inny typ depresji lub znajdować się w innej fazie. Takie stwierdzenia są po prostu krzywdzące i tworzą jeszcze większe niezrozumienie tej choroby.

Albo nadmierna senność.

Twoje przemyślenia są ciekawe. Ja trochę inaczej zrozumiałem ten film. Ludzie z wolną wola są pełni niestabilności. Przechodzą od przyjaźni i miłości - do nienawiści, wrogości i nawet morderstw. Kiedy pojawiają się Kosmici - regulują te stany emocjonalne do stabilnej euforii. Kontrolują je. Odtąd ludzkość jest już zawsze szczęśliwa.

Hmmm a może tutaj wcale nie chodzi o kosmitów? kto chciałby w nas "zaszczepić" takie kontrolowane zachowania?

Film może być jakąś metaforą, ale jednocześnie wyrazem pewnych oczekiwań. Całe mnóstwo ludzi wierzy w Zielonych Ludzików. Niby się droczymy, że się ich boimy, ale jednocześnie w wyraźną nadzieją, że jakaś "siła wyższa" zmieni nas i nasze życie na lepsze. Bo sami błądzimy. To jest nawet wręcz biblijne, bo przecież Bóg oczekuje od nas poddaństwa, ufności, skromności. A nie tzw. "wolności", która czyni z nas istoty tym bardziej nieszczęśliwe - im bardziej wolne.

Samotność i izolacja sprawia, że pogrąża w świecie urojeń i fantazji. Skąd wiadomo, że coś z nią nie halo? Bo to kobieta, która nie wypowiada żadnej kwestii przez dłuższy czas.

nie przez dłuższy czas , ale w ogóle . w Filmie nie ma ani jeden kwesti i jest do dupy . Kosmici skontrolowali świat że żyję jej się dobrze i woli tak żyć w kontrolowanym przez kosmitów świecie niż jak wcześniej.

no jedna to akurat jest (krotka w samochodzie jak nie moze odpalic, ale jest :) a film zajebisty oczywiscie :)

Mi się wydaje, że kosmici wykazujący bohaterką niezdrowe zainteresowanie, to po prostu personel, który chce jej pomóc. "Zainfekowani" pasożytami obcy to z kolei inni pacjenci, z którymi przebywa. Ich zdeformowane i różniące się ciała reprezentują inne problemy i zaburzenia psychiczne, z którymi się borykają. Pasożyt atakujący umysł zmieniając postrzeganie rzeczywistości to po prostu silne lekarstwo siłowo podawane chorym.

Też uważam, że lepsza byłaby historia psychologiczno-obyczajowa o znienawidzonej przez mieszkańców zabójczyni, niż "horror" z kosmitami, który denerwował a nie straszył.

a mnie straszyl i nie denerwowal, no popatrz :)

a ja to widze tak, ze watek psychologiczny byl tylko dodatkiem, ale nadal jest to glownie gatunek typu home invasion tylko z alienami (a wiec swietny miks gatunkow, ktorych ze swieca szukac w dzisiejszych czasach).

takie juz NOPE Peela bylo dla cokolwiek wydumane , zrobiliby z tego czysty horror i wyszloby na zdrowie, a tutaj nie ma juz tego problemu na szczescie, bo to tylko taka wisierka na torcie

Powiem szczerze, że trochę się wynudziłem podczas seansu. Dlatego miałem czas na takie rozkminy i kombinowanie nad fabułą. Oczywiście nie był najgorszy, było kilka momentów, ale za dużo już oglądałem filmów z podobnymi wątkami i lepiej zrobionych (lub jeszcze kiedyś było to oryginalne, nowe) dlatego nie zrobił na mnie większego wrażenia. W sumie, gdyby nie założenie tego wątku to już bym o nim zapomniał :D

chetnie poznam tytuly, ja z miksa alien + home invasion kojarze tylko Dark Skies :)

Communion (Wspólnota), Fire from the sky (Uprowadzenie). Obydwa filmy oparte na prawdziwych wydarzeniach.

Walka z traumą zdecydowanie. Obcy chyba jako zewnętrzny wpływ na nie, kontrola...

W sumie dobre to z depresja. I w końcu wymyśliłaś swój własny świat. Dlatego to miasteczko na końcu jest takie sztuczne, i jeszcze ten gest, jakby zapraszała do swojego świata

podejrzewam że tu nie ma jednej odpowiedzi, rezyser zostawia pole interpretacji - jedni beda sie doszukiwac walki z depresja, dla innych bedzie to tylko dodatek, a w finalnym rozrachunku w pewnym sensie i jedni i drudzy beda miec racje ;)

I to jest fajne w tym filmie

SPOJLERY.


Całkowicie odrzucam teorię, w której kosmitów nie ma, a całość jest jedynie metaforą walki z depresją, co parę osób w komentarzach sugerowało.

Przyczyna jest dosyć prosta. W całym filmie nie ma ani jednej, nawet sekundowej sceny, która mogłaby to sugerować. Gdyby bohaterka w którymkolwiek momencie zobaczyła np. kitel lekarski leżący gdzieś w tle na 2,3 planie lub cokolwiek innego co by tylko mignęło po oczach, to wzięłabym teorię o metaforze szpitala pod uwagę. Natomiast czegoś takiego tutaj zwyczajnie nie ma. Żadnego "okruszka".

Od samego początku filmu widzimy rzeczywistość, w której żyje. Wyobcowanie, całkowitą niechęć społeczeństwa. Każdy kto lubi w wolnych chwilach poczytać o sprawach kryminalnych (tych mniej znanych) wie doskonale, że tak dokładnie to wygląda w małych miasteczkach, gdzie każdy się zna. Bardzo dobrze ukazany ostracyzm wobec winnej osoby.

Nie do końca rozumiem motywy całej inwazji. Najbliżej mi do stwierdzania, że obcy chcieli nas uratować. Zaraz się będziecie śmiać, ale warto wziąć pod uwagę, że oni nikogo nie mordowali. Nawet głównej bohaterki, która przecież trójkę z nich zabiła. A może powód jest znacznie bardziej blachy? Może chcieli mieć swoje zabawki, którymi będą się bawić? Może powód jest istotny tylko dla nas, bo przecież człowiek musi mieć powód. Zawsze i do wszystkiego. Dla obcych ta inwazja mogła być jedynie rozrywką, którą przeprowadzili "bo mogli" i już.

Natomiast nie mogę oprzeć się wrażeniu, że w jakiś sposób ta rasa była bardzo empatyczna, współczująca. Spokoju mi nie daje scena, gdy po pojmaniu bohaterki i przejrzeniu jej wspomnień, patrzą na siebie tak cholernie wymownie, jakby doskonale rozumieli z czym się zmagała. Zaraz potem wypuszczają ten "sygnał obszarowy", jakby dawali znać innym, że zmieniają scenariusz swojej " zabawy", dając głównej bohaterce to, czego nigdy nie miała.

Na sam konie dodam, że nie zgadzam się również z teorią, że ona również została zindoktrynowana, że tak to ujmę, ponieważ po pierwsze widać w epilogu, że rana na jej czole się goi (inni ludzie, ci przejęci nie mieli żadnych ran), a po drugie nadal nie słyszy ludzkich słów z ust mieszkańców, a właśnie te charakterystyczne dźwięki obcych. Obstawiam przy tym, że gdyby została przejęta, to jednak słyszałaby normalne słowa.

Sama wizja filmu dla mnie przerażająca. Życie jak marionetka ze statkami kosmicznymi nad głową.

Mam podobne zdanie. Nie trafia do mnie teoria z szpitalem psychiatrycznym

"Natomiast nie mogę oprzeć się wrażeniu, że w jakiś sposób ta rasa była bardzo empatyczna, współczująca. Spokoju mi nie daje scena, gdy po pojmaniu bohaterki i przejrzeniu jej wspomnień, patrzą na siebie tak cholernie wymownie, jakby doskonale rozumieli z czym się zmagała. Zaraz potem wypuszczają ten "sygnał obszarowy", jakby dawali znać innym, że zmieniają scenariusz swojej " zabawy", dając głównej bohaterce to, czego nigdy nie miała."

O to, dokładnie w ten sposób zrozumiałam przekaz filmu. Nie rozumiem powodów inwazji i nawet nie próbuję, bo jak zostało już wspomniane, nie musieli mieć ważnego powodu. Założyłam, że chcieli przejąć miasteczko, być może dla dalszych celów i tak też zrobili. Brynn została oszczędzona, tak myślę, przez jej zdolności (zabiła jednak paru kosmitów) oraz zwykłą empatię. Sceny, w której kosmita przegląda jej zdjęcia /listy oraz gdy na statku przeglądane są jej wspomnienia, są kluczowe, bo ostatecznie kosmici podarują jej empatię i zrozumienie, czyli coś, czego przez lata nie mogła uzyskać od mieszkańców miasteczka. Podarują jej normalne życie pośród nich samych, co Brynn wydaje się przyjmować ze szczęściem i nie przejmować się tym, że to nie są ludzie, których znała. W ten sposób zrozumiałam fabułę i podczas seansu ani razu nie przyszło mi na myśl, że to może być jakaś metafora walki z depresją lub szpitalu psychiatrycznego, bo nie było ku temu podstaw.

Wygląda na to, że ten film ma albo jakieś głębokie przesłanie dotyczące właśnie depresji po stracie, choroby przychicznej i trzeba się nad tym zastanowić żeby docenić całość.
Albo to jakiś dziwny konwent w którym najezdzcy z kosmosu bawią się główna bohaterka. Bo mogli ja zabić 100 razy.
Czy kosmici symbolizują walkę z sama sobą i próbę pogodzenia się z przeszłością która niszczy bohaterkę?

Na poziomie doslownym ten film przejawia logike na poziomie “Kevin sam w domu”, wiec sklaniam sie do tego, ze masz racje. Nie bez powodu jest pokazana trauma tej osoby, alienacja i zainteresowanie “kosmitow” jej psychika -ewidentnie jest to klucz do interpretacji. Natomiast film oceniam na 5. Lubie kosmitow, SF, lubie niedopowiedzenia, lubie dziwna atmosfere i rozkminy, ale tutaj czegos zabraklo. To, ze film ma drugie dno nie ratuje go w mojej ocenie, no moze ratuje, bo zamiast 2 dalem 5, ale nie sprawia, ze film staje sie dobry.