Opis filmu zachęcił mnie do obejrzenia i niestety wytrzymałem do końca. Rozumiem, że to film psychologiczny ale on jest zupełnie o niczym. Dialogi sztuczne, gra aktorska przy całym szacunku do nazwisk, drewniana. Fabuła mocno naciągana. Od momentu wejścia do mieszkania Markowskiego miałem wrażenie, że oglądam teatr tv. Wątek Lebdowicza na siłę wymyślony i nic nie wnoszący do filmu. Jedyny jasny punkt to postać grana przez Magdalenę Zawadzką. Film kończy się moim zdaniem w najciekawszym momencie kiedy ma być przesłuchiwana Magda.