Historia cudna, główni bohaterowie francuskiej produkcji jak zwykle nie zawiedli, świetna gra aktorska.
Na filmie można uronić łzy i naprawdę się pośmiać, nie było tam idiotycznych żartów na poziomie polskiego kabaretu.
Skoro ta historia wydaje się dla was prosta to tylko można pogratulować spojrzenia na świat, pierwszy raz spotykam czarnoskórego chłopaka z ulicy, który zostaje obdarzony zaufaniem i opiekuje się sparaliżowanym bogaczem, którzy zazwyczaj tacy, wiadomo z jakiej wysokości patrzą na niż społeczny. A te niskie oceny to wsadźcie sobie w cztery litery, bo film jest na tyle idealny i przyjemny, nie brakuje mu niczego, że nie dziwię się skąd zajmuje takie wysokie miejsce.
Już nie wspominam o muzyce Ludovico Einaudi, która o ciarki przyprawia. 10/10