to takie filmy jak ten - bez gwiazd, "Khanów", bogatych wnętrz i całego blichtru i blasku tych "lepszych" (filmowych) Indii. W tych najlepszych filmach nie ma roztańczonych roześmianych tłumów statystów, bogatych wnętrz i super wypasionych fur/samochodów. Muzyka jest skromna, makijaże kobiet jak w prawdziwym życiu, Brakuje pieniędzy, nie ma kilogramów ozdób ze złota na pięknych, zadbanych bohaterkach. Rzadko widać ich przy pracy (praca zawodowa jest często "w tle"), a jeżeli już to jest to praca biurowa, przy komputerze i często np. praca w reklamie lub w firmach związanych np. z telefonią komórkową. Wesela są takie, że ich koszty wystarczyłyby na utrzymanie kilku rodzin przez całe życie - rodzin z tych drugich, "gorszych" Indii.
Czy dlatego te filmy są lepsze bo pokazują świat biedy w Indiach? Nie. Nie dlatego.
Pokazują bardzo prawdziwe problemy zwykłych ludzi. Problemy, które mogą się przydarzyć każdemu Hindusowi: mężczyźnie, kobiecie, dziecku.. Te filmy powalają widza trafnością spostrzeżeń, świetnym scenariuszem i reżyserią, prawdziwą grą aktorów. Taki jest właśnie „Arkusz ocen”. Wbił mnie w fotel. ŚWIETNY. Brawa dla scenarzystów i aktorów! Polecam!!!!