układa swego synka do snu. Mówi mu, iż to noc wyjątkowa, bo widząc spadającą gwiazdę i myśląc życzenie, należy wierzyć, że się spełni. Gładząc synka wraca wspomnieniami do lata 1944 r. kiedy była 6-letnią dziewczynką i uczestniczyła w krwawych wydarzeniach związanych z wyzwoleniem Toskanii przez Amerykanów. Przywołuje malownicze San Lorenzo, gdzie miała rodzinny dom i przyjaciół, a które musiała opuścić z rodziną. Kto został chroniąc się w katedrze - zginął, dla faszystów nie było miejsc świętych. Uciekający do Amerykanów też byli ścigani i ostatecznie po nocy św. Wawrzyńca rozgorzała walka w łanach zbóż swoich ze swoimi. Bezsensowna, nieludzka, bezlitosna, choć wielu też połączyły te smutne wydarzenia.
Niezwykłe to chwile i wspomnienia, pełne bólu i strachu przed jakąkolwiek ideologią otumaniająca ludzkie serca i umysły.
Przejmujący film z pięknymi zdjęciami...