Filmy oparte na popularnej prozie Nicholasa Sparksa mają jedną podtsawową wadę uwodzą zazwyczaj jedynie szalonych romantyków. Jako, że nutkę romantyka w sobie mam z reguły cieszę się tymi naiwnymi, acz zazwyczaj dobrze zagranymi i chwilami wzruszającymi obrazami. LIST W BUTELCE (7/10) czy PAMIĘTNIK (8/10) to już dziś klasyka współczesnego melodramatu.
Hollywood w minionym sezonie kolejny raz sięgnęło więć po twórczość Sparksa i zaowocowało to powstaniem filmu NOCE W RODANTHE George C. Wolfe'a.
Film ten mimo gwiazd w obsadzie sprzedał się bardzo przeciętnie, a oceny krytyków (z reguły) były dlań wręcz druzgocące.
Z tego też względu odpuściłem sobie seans w kinie i postanowiłem poczekać na premięrę tego filmu na DVD.

Mimo wcześniejszych obaw podszedłem do seansu dzieła George C. Wolfe z pewnymi nadziejami. Richard Gere i Diane Lane to przecież para świetnych aktorów, którzy już pokazali, że pomiędzy nimi iskrzy na ekranie w głośnym dramacie NIEWIERNA (7/10). Niestety ich najnowszy wspólny projekt to w dużej mierze niepozrozumienie.

NOCE W RODANTHE mają teoretycznie klasyczną strukturę typowego romansu i wzniosłe przesłanie, iż na odkrywanie miłości nigdy nie jest za późno i że miłość może być odśordkową siłą wydobywającą z nas ponownie życiową energie i nasze najlepsze cechy. Banał? A i owszem -co nie zmienia faktu, iż owy "bajkowy bomot" można było całkiem ciekawie rozegrać.
Niestety w debudebiutanckiem obrazie George C. Wolfe brakuje nie tylko inwencji, ale rónież szczerości oraz energii.
NOCE W RODANTHE to melodramat chwilami mdły, niezbyt przekonujący i nazbyt często popadający w bolesny banał.

Wrażenie sztuczności potęguje nie tylko nazbyt szybki bieg wszystkich wydarzeń (związany z krótkim czasem projekcji i zapewne sporymi cięciami montażowymi), ale tekże monstrulana dawka dosłownego kiczu. Reżyser inscenizuje przed naszymi oczami coraz to bardziej w zamierzeniu roimantycznie i ckliwe sceny w sposób beznamiętny iniezwykle mechaniczny. Dodatkowo raczy nas boleśnie banalnymi i pozbawionymi subtelności i smaku scenami biegu koni przez plażę etc.

Aktorskie wyczyny Richarda Gere i Diane Lane jedynie chwilami potrafią ożywić te do bólu sztuczne i wykalkulowane dzieło. Cieszą też małe role Jamesa Franco i doświadczonego Scotta Glenna. Esteci (poza wieloma kiczowatymi ujęciami) znajdą tu całkeim dobre zdjęcia, ciekawe krajobrazy oraz lokalny koloryt wybrzeża Północnej Karoliny (gdzie w większośći rozgrywa się akcja tego filmu).

NOCE W RODANTHE to jedna z najsłabszych adaptacji porzy N. Sparksa. Film ten razi zbyt duzą dawką kiczu, banału i ostentacyjnej naiwności. Dodatkowo wszystko tutaj dzieje się zbyt szybko, a reżyser pędzi tak jakby chiał pokazać jak najwięcej ogranych melodramatycznych póz na metr taśmy filmowej.
Oczywiście plusem i sporym atutem może być tu obsada, ale i ona nie jest w stanie do końca uratować tego niezbyt udanego dzieła.

Rzecz raczej dla najbardziej zagorzałych amatorów romantycznych uniesień.