mi się zupełnie nie podobać, w porównaniu z innymi ekranizacjami książek Sparksa to porażka ;) polecam najlepszy film na świecie - Pamiętnik lub Wciąż ją kocham. piękne i mądre :)

heh namowiłaś mnie nie bede oglądać choć to już ostatni jaki mi został do oglądnięcia z ekranizacji Sparksa a co do Pamiętnika i Dear John to zgadzam się w 100% :-))

Zawsze się zastanawiałam, czemu moja mama lubi tego typu filmy i Richarda Gere'a, ale podobne filmy już nieraz oglądałam. Dziwiłam się czego, co innego matka nie włączy, ale jak zobaczyłam Gere'a to pomyślałam, że jednak obejrzę i nie zawiodłam się, choć chyba jeszcze raz obejrzę. Co do Richarda-on po prostu specyficznie gra. Każdy aktor ma po prostu swój styl i naprawdę świetni i doceniani aktorzy to ci, którzy mają w sobie to coś-Richard to ma, bo już jako nastolatka za nim przepadałam, tylko, że na nastoletnim etapie to zakochanie, a nie miłość platoniczna, bo miłość platoniczna jak każda miłość jest trudna-choćby takim przykładem jest miłość fanek do Michaela Jacksona :))
Dobry aktor wg mnie to taki, który zna się na psychologii i ludziach, jest szczery w tym co robi i nie udaje uczuć, co da się robić, jeśli ma się w sobie empatię, czyli coś więcej niż współczucie, bo empatia, jak będę cały czas tłuc ludziom do głowy, póki nie zrozumieją, to umiejętność wczucia się w inną osobę i zrozumienie jej-umiejętność, którą powinni mieć wszyscy, ale nie mają niestety i ludzi trzeba tego uczyć... Smutne to, ale z drugiej strony widać, że to, co stało się w Smoleńsku stać się musiało, żeby zamysły serc wielu wyszły na jaw i ludzie się obudzili i widać, że to się dzieje-widocznie wyszłam już z żałoby i widzę plusy tej sytuacji-po prostu tak się stać musiało. Wbrew pozorom jak zwykle mogę wg Was pisać od rzeczy, ale zapewniam Was, że nie, bo jestem typem osoby patrzącej szeroko niźli wąsko, bo takie jest życie, że nie wolno nam patrzeć na nie z jednej perspektywy lub czerpać wiedzy z jednego źródła. Łatwiej nam będzie wtedy zrozumieć ludzi ;)
Nie wiem czy robić spoiler, choć co do Gere'a mam jakiś taki niedosyt-widocznie film muszę obejrzeć jeszcze raz. Jeśli chodzi o fabułę... a co ja się będę rozpisywać :P Film, który wiele uczy i w którym problemy pokazane w tym filmie są pokazane z perspektywy osób w różnym wieku-przede wszystkim dorośli się stąd czegoś nauczą m.in. o miłości czy też żałobie, a także o ufności w swoje nastoletnie dzieci i uświadomieniu sobie tego, że one też o życiu wiedzą dużo-zdarza się, że potrafią mieć o wiele większy bagaż życiowy, czyli doświadczenia niż ich rodzice. Historia pokazana w tym filmie mogłaby się wydarzyć-po prostu wyciągnięta z życia. Mnie i mamę urzekły ujęcia krajobrazu-pięknie się to łączy z fabułą filmu i widać, że ocean jest tu pokazany jako miejsce, które koi duszę :))
Po prostu gorąco ten film polecam-uczy i pokrzepia, może i komuś duszę uleczy ? ;)

zdecydowanie jeden z najpiękniejszych filmów jakie w życiu widziałam. na koniec ryczałam jak bóbr, ale zakochałam się w tym filmie.
ostrzegam - budzi wiele uczuć.

ja też ryczałam ... przepiękny film.

Czy taka bomba ?? Trzeba lubić ten gatunek. Ja chyba nie lubie ;) Byłem w kinie z moją dziewczyną i to chyba był jedyny powód dlaczego nie wyszedłem.

mając ten film od jakiegoś czasu w swojej kolekcji sięgnęłam do niego dopiero w te święta... niesłusznie... piękny film, na którym się popłakałam (a rzadko mi się ro zdarza).... i do tego boski R.Gere :)