Dokładnie to samo sobie pomyślałem. Zamiast tego reżyser stworzył przeintelektualizowany bełkot, gdzie na próżno doszukiwać się głębszego sensu.
Kuriozalny ale zbyt chaotyczny i przeładowany symbolami - zupełnie jak sen. Tylko tym razem był to bardziej koszmar. Prócz zakończenia uderzał mnie też trywialny sposób, w jaki reżyser chciał pokazać swój zamysł bez przerwy nakierowując nas 'ukryte' znaczenie tego filmu po to by końcowymi słowami oświecić ciemny tłum. Kiedy wydawałoby się, ze jest jakaś szansa na uratowanie tego filmu końcówką, nadchodzi upragniony finał, który skutecznie burzy cały klimat. I do tego ta muzyczka...
Jak napisałem, ten film jest jak zły sen, z którego chcesz się obudzić, ale nie możesz bo coś cię trzyma, stąd moja ocena 5/10. Może zbyt wysoka, ale domyślam się, że po części reżyser chciał uzyskać taki efekt negatywnych emocji. A że liczył na coś więcej i mu nie wszyło to już inna sprawa.