Muszę przyznać, że ten film zaskoczył mnie kilka razy. Są momenty, w których przełamuje schematy i bardzo mi się to spodobało. Główny bohater nazywa się Django ale nie ma nic wspólnego z postacią z dzieła Sergio Corbucciego. Na początku zostaje zabity jego ojciec, w związku z czym niezbędna będzie zemsta. Problemem stanie się dosyć duża ilość wrogów przybywająca w miarę postępu historii. No i (anty)bohater będzie musiał uważać, żeby mu przypadkiem nie zabito siostry.
Film korzysta tak naprawdę jedynie z kilku lokacji, lecz zostały one dobrze wykorzystane. Scenariusz jest w miarę sensowny. Całkiem nieźle zostało pokazane koło przemocy. Jeśli chodzi o reżyserię to zapewne większość by stwierdziła, że to nieudolne kopiowanie Sergio Leone. Może coś w tym jest, jednak mi odpowiadała praca kamery i kadrowanie. Pomimo sporej ilości zabitych, akcja posuwa się dosyć powoli do przodu. Ścieżka dźwiękowa doskonale pasuje do klimatu. Ivan Rassimov w głównej roli wypadł przyzwoicie. Najbardziej wyrazistym z przeciwników był Hondo zagrany przez scenarzystę Vincenzo Musolino. Nie wyczuwa się w tym obrazie zbyt wiele kiczu, który w moich oczach przekreślał niektóre włoskie produkcje z tamtego okresu. Ocena nieco na wyrost ale chciałbym, żeby wszystkie niskobudżetowe spagi prezentowały taki poziom.

ps. pewien motyw z "Za garść dolarów" według mnie nie zalatuje tanim kopiowaniem, został raczej przedstawiony w formie pastiszu