Czterogodzinny dramat inspirowany "Zbrodnią i karą", jednak podobieństwa do arcydzieła Dostojewskiego są tylko pozorne. Nie tylko zamiast mroźnej Rosji mamy tutaj filipińskie upały, główny bohater chociaż naśladuje przestępstwo Raskolnikowa, w rzeczywistości jest zupełnie innym typem człowieka, o ile rosyjski student pomimo popadania w szaleństwo wyrzutów sumienia zachowywał pewien moralny porządek, bohater filmu Diaza jest osobnikiem, który z idealisty/radykała przekształca się w odrażającą bestię.

Film nierówny. Moim zdaniem druga połowa, która skupia się na ludziach, którzy najbardziej ucierpieli na skutek morderstwa mniej interesująca, choć nie oznacza to, że nieciekawa. Miałem wrażenie, że twórcy chcą koniecznie wywołać jak najsilniejsze wrażenia emocjonalne u widza i w pewnym momencie zapędzili się za daleko z ukazywaniem dramatu tamtejszej biedoty, a później jakby nie wiedzieli jak z tego wybrnąć, postanowili zakończyć historię nagle i brutalnie.

Film sporych rozmiarów (oglądałem na jeden raz), nie dłuży się, w czym duża zasługa świetnych zdjęć. Jako, że nie jestem obeznany z historią Filipin, część dialogów, w których padają nazwiska z historii tego kraju nie do końca dla mnie zrozumiała.

Pomimo niedoskonałości w scenariuszu, warto zobaczyć ten film. Mogło to być naprawdę wielkie dzieło, gdyby powierzyć temat reżyserowi z większym talentem.