Właśnie robię sobie powtórki Tarkowskiego i muszę przyznać, że "Stalker" czy "Ofiarowanie" stosunkowo łatwo w opozycji do tego można zanalizować i zrozumieć. Ale ten i tak mnie urzekł, okazało się, że wielu rzeczy nie pamiętałem. Te seanse przypominają trans. Długa hipnoza i ciągle nowe myśli, które kiełkują w głowie. Relaksujące na spółkę z czymś co stawia wyzwanie i karze interpretować obraz. Co myślisz o "Zwierciadle"? Ja doceniam warstwę wizualną (na tyle na ile pozwala mi gust), ale to film, który prawdopodobnie i w pełni rozumie tylko sam autor. Odrzuca mnie takie podejście do kina.. Zostało mi jeszcze "Dziecko wojny" kiedyś się na nim nudziłem, zobaczymy jak teraz..

Mam bardzo podobne zdanie o "Zwierciadle". Dzieło jakkolwiek piękne, to jednak przytłaczające mnogością metafor które... odsyłają nas do życia twórcy. Czyli czegoś o czym możemy i tak niewiele wiedzieć. "Dziecko wojny" za to jest świetne, właśnie dzięki prostocie. Ogólnie ponownego zmierzenia się z Tarkowskim się nieco boję. Dlatego, że może on je przegrać, choć dotąd wygrywał ;)