Generalnie drażnią mnie filmy, w których baba (albo facet, obojętnie) myśli przysłowiową "dupą" (dosłownie i w przenośni).
Każdy normalny człowiek:
a) nie zadaje się z wariatem,
b) nie zadaje się z wariatem, który w okrutny sposób zabił swoją żonę,
c) nie zadaje się z wariatem, od którego dostaje ostro po głowie.

Ja rozumiem zmęczenie beznadziejnym małżeństwem, brak szczęścia i miłości, ale od połowy filmu zachowanie głównej bohaterki było tak irytujące, że chciało mnie poskręcać.

I właśnie w tym rzecz, że główna bohaterka nie była normalna. Dzieciakowi swojemu nie pomogła gdy się topił i znosiła agresję ukochanego, a na końcu skończyła w psychiatryku.