W filmie "Obywatelu Kane" równie ważną jak najczęściej wymieniany montaż wewnątrzkadrowy oraz żabia perspektywa odgrywa inscenizacja oraz blokowanie. Orson Welles wielokrotnie w swoim filmie konstruuje głębokie kadry, w których ważną funkcję pełni rozmieszczenie aktorów na planie. Przez większość filmu to Kane jest postacią dominującą jednak nie zawsze tak jest. Najczęściej gdy tytułowy bohater traci kontrolę jest to sygnalizowane właśnie poprzez blokowanie. We wspomnianej scenie oddania Charlesa pod opiekę Thatchera chłopiec zajmuje najmniejszą część kadru i jest zamknięty w ramie tworzonej przez okno. Sygnalizuje to jego bezsilność i uległość. Nie ma on wpływu na swój los. Decydującą rolę odgrywają tu dorośli będący po przeciwnych stronach barykady. Stojący po lewej stronie kadru ojciec pragnie zatrzymania syna, z kolei znajdująca się po prawej matka ma zupełnie inne zamiary. Jak wyraźnie widać kobieta zajmuje największą przestrzeń i to ona ma największą władzę. Po stronie kobiety jest również Tatcher, co bardzo dobrze widać na kadrze.

Kolejna scena, w której blokowanie jest wykorzystywane do zademonstrowania braku władzy Kane'a w dotyczącej go decyzji ma miejsce w mieszkaniu Susan Alexander gdy Jim Gettys zmusza protagonistę do wycofania się z wyścigu o fotel gubernatora. W decydującej fazie rozmowy Susan i Gettys stoją plecami do Kane'a. Te dwie postacie tworzą trójkąt z ówczesną żoną Charlesa Mary. Cała trójka rozmawia o politycznej przyszłości bohatera, który bezradnie stoi wycofany w cieniu ponownie zajmując najmniejszą część kadru.

Inną sceną wykorzystującą blokowanie do przekazania znaczenia jest scena, w której magnat prasowy zmuszony jest sprzedać niektóre ze swoich gazet. Thather i Bernstein podejmują decyzję za Kane'a. Bohater po raz kolejny, jest bezsilny w podejmowaniu decyzji i ponownie znajduje się w tle kadru, obecny, ale niezaangażowany.