"Córka Kata" to podtytuł trzeciej części cyklu filmów opowiadających o wampirach powstałej rok po produkcji drugiej, czyli 2000 r. To już powrót do klimatów znanych z oryginału. Nie jest to bynajmniej totalna zrzynka z filmu Rodrigueza. Ten film dzieje się w czasach "Dzikiego Zachodu". Zbrodniarz grany przez Michaela Parksa zostaje w ostatniej chwili uwolniony od szubienicy dzięki tajemniczemu wielbicielowi. Zwiewa razem z córką kata (Sonia Braga). Nie jest to bynajmniej miłosna zagrywka. Wszystko w tym filmie jest niekonwencjonalne i to jego główna zaleta. Uciekają oni przed pościgiem do knajpy znanej z pierwszych dwóch części (jednak oczywiście jeszcze inaczej wystrojonej). Wraz za nimi ruszają tam ojciec porwanej wraz z jego żołnierzami oraz młoda para pobożnych ludzi plus tajemniczy podróżny grany przez nijakiego Marco Leonardi'ego. To, co wydarzy się w środku będzie jeszcze ostrzejsze niż w części pierwszej.

Ostrzegam, nie ma tu nic świętego dla twórców filmu. Nie spodziewajcie się kompromisów ani poważnego kina grozy. Czarny humor jest tu doprowadzony do granic absurdu. Bardzo lubię ten film. Są tu elementy kina Roberta Rodrigueza (on i jego brat są twórcami scenariusza), to powoduje że ogląda się go z przyjemnością. To bardzo milutki horror, kończący się podobnie do pozostałych części tej historii. Polecam już nie tylko fanom serii.