Wow! Bravo! Film jak film - ale ta Twoja krytyka - to jest dopiero perełka! I mowie to calkiem na serio! Ze akurat tutaj mozna mi bylo natknąc się na cos tak dobrego - jest dużym dla mnie zaskoczeniem. Przypadkowo się tu znalazłem, bowiem "The Broken" oglądalem juz dosyć dawno i akurat dzisiaj postanowiłem go sobie "odświeżyć".... Po seansie przyszła potem kolej na ocenę na (film)webowisku, no i - poniewaz się to okazało nader skomplikowanym przedsiewzieciem - postanowiłem o nim u paru innych widzów poczytać - z takim oto skutkiem! ;D

Wow! Bravo! Film jak film - ale ta Twoja krytyka - to jest dopiero perełka! I mowie to calkiem na serio! Ze akurat tutaj mozna mi bylo natknąc się na cos tak dobrego - jest dużym dla mnie zaskoczeniem. Przypadkowo się tu znalazłem, bowiem "The Broken" oglądalem juz dosyć dawno i akurat dzisiaj postanowiłem go sobie "odświeżyć".... Po seansie przyszła potem kolej na ocenę na (film)webowisku, no i - poniewaz się to okazało nader skomplikowanym przedsiewzieciem - postanowiłem o nim u paru innych widzów poczytać - z takim oto skutkiem! ;D

Ale teraz juz na poważnie... Niektóre filmy niestety sprawiają, ze nam hobby-krytykom nie łatwo jest o nich mówić, zeby od razu nie spojlerować bądz niektórymi wskazówkami czy pewnymi tendencjami nie dostarczyć doświadczonym widzom az nadto wyraźnego odniesienia.
O "The Broken" trzeba by bylo najlepiej powiedzieć: pęknięte lustro, wypadek samochodowy, sobowtór i zmiany bliskich osób - i sobie cos z tym zróbcie.... Voilà [vo̯aˈla]! ;D

Bez względu, jak na to spojrzeć, tz. ile da sie jeszcze "spraw" po napisie "The End" w tą calą historie "w"interpretować bądz sie poczuc wrobionym w dudka - w kazdym bądz razie "The Broken" i tak pozostanie nowoczesnym mindf*ck'iem w wizualnie genialnej formie!
Horror który Gina (Lena Headey) coraz częściej postrzegala, wynikal ze zmian w jej otoczeniu, ponieważ przeżyła wypadek samochodowy i to prawie szczesliwie, bo bez wiekszych uszczerbkow natury fizycznej.
Jej chłopak za to nagle wydawal się byc zupełnie innym, jej obcym - a ona sama zaczela postrzegać siebie w dwóch egzemplarzach. WTF? Czyzby zaczeli wmawiac jej lekarze i psycholodzy jakąs rzadką traume/uraz albo jest nim to pęknięte lustro podczas rodzinnej imprezki - tym kluczem do calej tej tajemnicy?

Miłośnicy puzzli powinni przynieść z sobą wiele cierpliwości oraz byc w stanie dostosować samemu ostatnie części tej zgadywanki, w przeciwnym razie nie będzie sie mialo z tego niemal hipnotycznie wolno opowiedzianego dziela, zbytnio radości.
Wprawdzie złowieszczo zapowiadal sie od samego juz początku oraz pozwolono figurom na dostateczne ich wprowadzenie, ale kto tu oczekiwal jakis szok-momentow czy nawet grubianskich scen krwi, ten zlapal za nie ten DVD czy bluray...

Cale otoczenie Giny wydaje się wyblakłe czy wyplowiale, na pierwszym planie dominują zimne odcienie niebieskiego, podczas gdy score "pęcznieje" nadając temu wszystkiemu niuanse.
Lecz juz same zdjęcia mówią same za siebie, jasnym językiem, ktory - co prawda jest poważnym tutaj mankamentem w narracji - i niestety, daje dość wczesny dowód, do jakiego typu wyboru to wszystko moze byc zredukowane.
No ale jak by nie bylo, pewnej stylownosci, rowniez nie mozna paru obrazom odmowic - np. jak Gina w wannie, szuka odpoczynku i spogląda na krople kapiące z sufitu do wody albo zagubienie sie w stacji metra czy nawet znalezienie wlasnego ciala...
W ogole Lena Headey prowadzi czy wrecz nosi calą akcje działania (i jej ciezar) w dużej mierze sama na jej pięknych ramionach i sprawia to całkiem wyraziscie.

Charakterystyczne dla "The Broken" jest to, ze konsekwentnie poslugiwano sie prawie tylko aluzją, jakimis niewielkimi tylko czegos akcentami - tu zapraszam zwrócić większą uwagę na poszczególne i długotrwałe ustawienia i ujecia niz tym niewielu slowom tych kilku uczestników zbyt duża wage nadawac, bo i tak na koniec będzie to wystarczająco trudne dla wielu, aby połączyć wszystkie części w całość. Nie wykluczając przy tym i mojej "nicosci"...

A wiec - w tym przypadku, sztuka interpretacji powinna byc bardzo przydatna - a ten kto moze juz i myslowo wyprobowal aby obserwować siebie z odległości jako sobowtóra - powinno przeslanie tkwiące w "The Broken", wyjsc mu na przeciw. A co z tego będzie? To sobie Brytyjczyk Sean Ellis dość specyficznie wypracował z funkcjonującym, dobrze przemyslanym jezykiem wizualnym (dobrze zaprojektowane obrazy!), bardzo długich scen ale niestety i z rozwiązaniem, ktore od "..." nie jest nowym i niekoniecznie ma doprowadzic do finalowego szturmu, ktorego ewentualnie jeszcze po cichu miano gdzies nadzieje!
Z tego powodu również trochę nudne, jeśli sie oczekuje nieco więcej niż "tylko" wyważonych kompozycji ...
5 z10

Otworzyłeś mi oczy na ten film. I chociaż uważam, że do najbardziej płytkiego i płaskiego filmu czy tam innego działa można dorobić filozofię i perorować odnośnie drugiego czy któregoś tam dna, metafor, parabol i hiperbol, to jednak przekonałeś mnie, co do głębszego sensu i przesłania tego właśnie filmu.

dzięki za super wpis, bardzo przyjemni się czyta!

Nooo, nie ma to jak psychoanaliza spod znaku Freuda, Junga, Fromma itp. Przesadziłeś - i to zdrowo. "Odbicie zła" to po prostu bardziej niż przeciętny horror, nie ma tam żadnego drugiego dna. Jak Ty dostrzegasz - Twoja sprawa, ale, uwierz mi, tam nie ma nic prócz lustrzanej pseudofilozofii (czytaj o tym np. u J.L. Borgesa) No i naucz się pisać poprawnie. Hej.