ten film Argento to najlepszy przykład czegoś co bym określił jako 'art horror'. Niepokojące dźwięki i wspaniała klimatyczna muzyka oraz gra świateł i barw wpływają chyba najbardziej na ten niesamowity klimat i gęstą atmosferę grozy. A w scenach mordu jest jakiś rodzaj artyzmu... Poza tymi elementami reszta może się wydać średnia, zwłaszcza gra głównej bohaterki która jest hmm... ciekawa. Ale tak ogólnie to film trochę przypomniał mi takie klasyki jak 'Omen' czy 'Dziecko Rosemary', chociaż nie jest to arcydzieło na miarę tych tytułów... zapewne z powodu pojawienia się elementów gore które w ogólnoświatowej opinii dyskwalifikują uznanie danego horroru za arcydzieło...