Bardzo dobry film. Droga, jaką główny bohater przechodzi, jest niezwykle wyboista i pełna przeszkód. Od boksera i zawadiaki pijącego po barach do skruszonego i religijnego człowieka. Historia naprawdę kilka razy chwyta za serducho. Na samym początku do głowy by mi nie przyszło, iż nasz ulubieniec obierze, sobie za cel zostanie księdzem. Kazania, które wygłaszał, były świetne. Bohater mówił je po swojemu bez fachowej gadki i wyuczonych regułek. Idealnie pokazała to scena w więzieniu, kiedy jego kolega z seminarium wyuczony kujonek nie potrafił porozumieć się z więźniami, a jemu udało się to w kilku pierwszych zdaniach. Produkcję obejrzałem z polecenia mojego dobrego znajomego i naprawdę nie żałuję spędzonego czasu. Pozycja godna polecenia. Świetna obsada, ładne kadry i dobry scenariusz. Szkoda, że nie mamy tutaj klasycznego happy endu, jednak jeśli mamy do czynienia z dramatem to raczej na próżno szukać tutaj spojrzeń na świat przez różowe okulary. Może dlatego ten film wydaję się być bardzo prawdziwy i ludzki. Widziałem parę filmów z motywami religijnym i często szły one w skrajny sposób albo w 100% negatywnie przedstawiając kościół, albo odwrotnie robiąc z wierzących ofiary napastowane przez ateistycznych poglądowo ludzi. Tutaj nie miałem takiego wrażenia także kolejny plusik.