Zgadzam się w całości. Dodam jeszcze irracjonalny wybór ofiar, niektóre niczym nie zawadzały ani Damienowi, ani poplecznikom, ale ich ukatrupiono ot tak dla frajdy widza. A niestety frajdy z tego nie było. W zasadzie trupów usprawiedliwionych fabułą było tylko trzech lub max czterech, reszta to czasowa zapchajdziura

Dodam jeszcze, że w kilku fragmentach całkowicie cyc opadał. Nie wiem, czy twórcy filmu kiedykolwiek widzieli osobę pracującą z mikroskopem, ale cała ta scena badania krwi Damiena to przypominała mi kabaret, gdzie celowo przerysowuje się pewne gesty (których na dodatek w realnej pracy z mikroskopem nie ma, z mrużeniem oczu na czele)

Dokładnie, motyw z krwią też mnie rozweselił :) Miło, że ktoś podziela moje zdanie, tu na Filmwebie film opisywany jest w samych superlatywach, w zasadzie nie wiadomo dlaczego. Od strony wizualnej to już nie to, scenariusz kuleje (chociaż zaczyna się bardzo zacnie). Może to kwestia tego, że w porównaniu do kontynuacji np. Egzorcysty - Omen II stoi jednak na relatywnie wysokim poziomie.

No właśnie. Te ofiary(starszy dyrektor, potem jakiś tam inżynier i jego asystent) zgineli ot tak po prostu by pochwalić się widowiskowymi scenami śmierci. No niby można użyć argumentu że zgineli by Damien powoli przejmował władzę nad firmą, ale to raczej wygląda jakby to jego poplecznicy za tym stali. Dla mnie najbardziej komiczną i bezsensowną sceną śmierci była ta gdzie ten kurator muzeum zginał przytrzaśnięty przez dwa zaczepy od wagonów. Że niby sinik sam z siebie się uruchomił, pojechał a tamten zamiast się odsunąć od wagonu to jeszcze stoi jak kołek i tuli ten swój krzyżyk. W jedynce jakoś wszystko grało, oglądało się to jak bardzo dobry thriller a dwójka ot tylko dobra kontynuacja.

Kompletnie się nie zgadzam (z opinią, iż nie umywa się do jedynki), uważam, że "Omen II: Damien" to drugi (zaraz po części pierwszej filmu "The Omen") najstraszniejszy i de facto najlepszy horror w historii kina. A przy tym, dla mnie zdecydowanie najlepsza kontynuacja w historii kina grozy (o miano lepszej kontynuacji, w moim prywatnym rankingu: film mógłby walczyć jedynie z niezwykle udaną kontynuacją "Psychozy" - z tym, że to thriller). Rzeczywiście jedynka "The Omen" była lepsza, ale tu nie ma jakiejkolwiek przepaści pomiędzy filmami. Część druga trzyma wysoki poziom i jeśli jest słabsza, to o niewiele. Są znakomite horrory, których kontynuacja jest profanacją (najlepszy dowód: kontynuacja "Egzorcysty"), ale nie tu.

Zgadzam się, że to dość dobra kontynuacja. Zgadzam się również ze stwierdzeniem, że pierwszy "Omen" to horror wszech czasów. Niestety dwójka mnie raczej nie wystraszyła z wyżej wymienionych powodów.

Moim zdaniem różnica jest bardzo wyczuwalna, wystarczy spojrzeć na wizualną stronę filmu. "Omen" to pod tym względem majstersztyk (kadrowanie, prowadzenie kamery), niestety w dwójce nie robiono tego już tak starannie. Scena śmierci w windzie i zabawy z mikroskopem mnie raczej rozśmieszyły, niż wystraszyły. Gdzie w "jedynce" były takie głupoty? Siłą "Omenu" była między innymi względna realność tego, co widzimy na ekranie. Wszystkie wydarzenia można by podciągnąć pod nieszczęśliwe wypadki, załamania nerwowe, zbiegi okoliczności a jednak widz czuje, że gdzieś w tym wszystkim czai się wielkie zło. Zło skupione wokół małego, niepozornego chłopca (dla którego idealną przeciwwagę stanowi majestatyczny Gregory Peck). Ta bariera "realności" została niestety złamana w przypadku dwójki.

c.d.
Co za tym idzie - licznik trupów pnie się w górę, a napięcie proporcjonalnie spada. Szkoda, bo klimat budowany w pierwszej połowie jest bardzo przyjemny.

Oczywiście każdego "straszy" coś innego i jeśli Ty jesteś w stanie zobaczyć w drugim "Omenie" coś, co mi umknęło - chylę czoła :) Bardzo starałam się polubić ten film.

Widz nie czuje,tylko widzi - jest dokładnie pokazane,że sam diabeł macza palce w śmierci bohaterów a w filmie jest to uznawane za wypadki bo nikt (do czasu) w diabła nie wierzy.

Widz czuje dzięki środkom wyrazu użytym w filmie :P I nie, w scenach śmierci dosłownie pokazane jest bardzo mało. Jedyne sceny śmierci, gdzie faktycznie bardzo "widać" rękę Diabła to śmierć "matki" Damiena oraz złowieszcze omeny przed zgonem ojca Brennana. Co do reszty - widz wie, co kryje się za samobójstwem Niani czy dekapitacją, ale nie jest to dosłownie pokazane.

Swoją drogą scena, w której element architektoniczny kościoła zabija księdza z woli szatana... mistrzostwo.

Za bardzo groteskowa ta scena,bo widząc element architektoniczny lecący w twoim kierunku należałoby zrobić unik :P