Właśnie nic z tego filmu nie wynika , nie ma w nim żadnej nadziei ani pozytywnych aspektów. Żadnych. Ten obraz sponiewierał moje zmysly jak żaden inny. Bodajże jedynymi jasnymi stronami były tutaj zdjęcia i muzyka, naprawde przepiękna. Jednak zycie w tym surowym klimacie, gdzie zimą jest sie całkowicie odcietym od świata, nie jest już ani trochę pozytywne.
Film jednak dobrze się oglądało, mimo dośc błahej fabuły chętnie dałem się wciągnąć w tę smutną historię. Przed seansem raczej oczekiwałem jakiejś mądrej opowieści z tureckiej Anatolii, apoteozy prostego lecz zarazem nacechowanego pokoleniową mądrością życia. A dostalem obraz, w którym nikt (no, może poza dzieckiem) nie był zdrowy ani normalny. Bardzo ciężki film, nie polecam osobom z depresją czy tym o obniżonym nastroju.